użytkownika LEX administracja

Rada Gminy sprzeciwiła się uchwaleniu obniżenia wynagrodzenia wójta zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 15.05.2018 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych

Czy w takiej sytuacji należy wypłacić wynagrodzenie według starej uchwały określającej wysokość wynagrodzenia, mając m.in. na względzie, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy ustalanie wynagrodzenia wójta (art. 18 ust. 2 pkt 2 u.s.g.), a ponadto wspomniane nowe rozporządzenie nie określa, aby poprzednie uchwały ustalające wynagrodzenie wójtów traciły ważność?

W przypadku, gdy uchwała rady gminy ustala wynagrodzenie wójta na poziomie wyższym od poziomu maksymalnego dopuszczonego na mocy rozporządzenia, wynagrodzenie powinno zostać wypłacone w maksymalnej wysokości wynikającej z rozporządzenia.

Rozporządzenie ustala niższe poziomy maksymalnego wynagrodzenia

Problem prawny, którego dotyczy pytanie jest konsekwencją tego, że rozporządzenie Rady Ministrów z 15.05.2018 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych – dalej "nowe rozporządzenie", ustala nowe, niższe niż dotychczasowe poziomy maksymalnego wynagrodzenia, między innymi, wójtów. Tymczasem, zgodnie z art. 8 ust. 2 in fine ustawy z 21.11.2008 r. o pracownikach samorządowych - u.p.s. wynagrodzenie wójta ustala rada gminy, w drodze uchwały.

Z powyższego wynika, że wtedy gdy rada gminy podjęła uchwałę w sprawie wynagrodzenia wójta, w zgodzie z wcześniejszym rozporządzeniem z 18.03.2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych – dalej "stare rozporządzenie", ustalając wysokość wynagrodzenia na poziomie maksymalnym, to uchwała ta – choć w dacie jej podjęcia była zgodna z prawem – aktualnie narusza przepisy nowego rozporządzenia.

Nie ulega wątpliwości, że obowiązkiem organu stanowiącego gminy jest dostosowanie uchwały ustalającej wysokość wynagrodzenia wójta do wymogów nowego rozporządzenia. Problem w tym, że brak realizacji tej powinność nie wiąże się żadną sankcją, w tym o charakterze ad meritum, tzn. dostosowującą lub pozwalająca na dostosowanie uchwały do wymogów rozporządzenia.

Wynagrodzenie w maksymalnej wysokości przewidzianej rozporządzeniem

Wtórna niezgodność z prawem uchwały – w przypadku gdy niezgodność ta nie wynika ze zmiany delegacji ustawowej do jej wydania, lecz ze zmiany innych norm powszechnie obowiązujących – może być podstawą do zaskarżenia uchwały przez uprawniony podmiot, jednak ewentualne stwierdzenie przez sąd administracyjny niezgodności z prawem uchwały będzie miało skutek ex nunc. Tym samym zaskarżenie uchwały nie wpłynie na stan prawny obowiązujący w okresie od dnia wejścia w życie nowego rozporządzenia do dnia prawomocności wyroku. Bez względu zatem na to, czy uchwała ustalająca wójtowi wyższe, niż maksymalnie wynikające z nowego rozporządzenia, wynagrodzenie zostanie zaskarżona, czy nie, wypłata wynagrodzenia będzie się odbywać w stanie prawnym ukształtowanym zarówno uchwałą organu stanowiącego gminy, jak i nowym rozporządzeniem.

W tej sytuacji przy ustalaniu w jakiej wysokości wynagrodzenie należy wypłacić, trzeba oprzeć się na podstawowych zasadach wykładni prawa. Jako, że przy stosowaniu prawa obowiązuje zasada lex superior derogat legi inferiori, podmiot stosujący prawo powinien odmówić zastosowania normy niższego rzędu (tu: zawartej w uchwale organu stanowiącego gminy), w przypadku jej niezgodności z normą wyższego rzędu (tu: zawartej w rozporządzeniu). Takie pominięcie nie jest jednoznaczne ze stwierdzaniem nieważności, czy też niezgodności z prawem uchwały, lecz służy wyłącznie dokonaniu prawidłowej wykładni prawa na potrzeby konkretnej sprawy (wypłaty wynagrodzenia za dany miesiąc).

Tak przeprowadzona wykładnia – dokonywana w sytuacji, w której uchwała przewiduje wynagrodzenie wyższe niż wynagrodzenie maksymalne prowadzi do wniosku, że wynagrodzenie powinno zostać wypłacone w maksymalnej wysokości przewidzianej rozporządzeniem.

Należy jednak podkreślić, że wskazane rozwiązanie wynika jedynie z niekoherentności norm regulujących wysokość wynagrodzenia wójta. Stan zgodności z prawem może nastąpić wyłącznie poprzez dostosowanie uchwały do wymogów rozporządzenia. Choć obowiązek w tym zakresie zdaje się mieć charakter lex imperfecta, to ciąży on na organie stanowiącym jednostki samorządu terytorialnego.