SKO uchyliło decyzję burmistrza w sprawie cofnięcia spółce zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Burmistrz zaskarżył decyzję do WSA. W odpowiedzi kolegium wniosło o jej odrzucenie z powodu braku legitymacji procesowej organu I instancji do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.

WSA rozpatrując skargę uznał, iż stosownie do art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 1356 ze zm.), sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży. Zgodnie zaś z art. 18 ust. 10 ustawy, organ ten jest także organem właściwym w sprawie cofnięcia tego zezwolenia w przypadkach określonych w tym przepisie. Zatem nie może budzić wątpliwości, że burmistrz jest organem I instancji właściwym do orzekania w przedmiocie cofnięcia spółce zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych.

Burmistrz, jako organ I instancji nie ma legitymacji do kwestionowania przed sądem administracyjnym rozstrzygnięcia organu odwoławczego, gdyż nie jest podmiotem posiadającym własny interes prawny w prowadzonym postępowaniu administracyjnym dotyczącym cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych konkretnej stronie tego postępowania. Takiego interesu nie ma także gmina, której organem jest burmistrz.


WSA zwrócił uwagę, iż powierzenie organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w indywidualnej sprawie w formie decyzji administracyjnej, wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego w postępowaniu administracyjnym, czy sądowoadministracyjnym. W takiej sytuacji jednostka samorządu terytorialnego nie ma legitymacji procesowej strony w tym postępowaniu, nie jest również podmiotem uprawnionym do zaskarżenia decyzji administracyjnych do sądu administracyjnego. Włączenie organów samorządowych do systemu organów administracji publicznej prowadzących postępowanie w konkretnej sprawie stron postępowania znacznie ogranicza zakres uprawnień procesowych tych jednostek. Co więcej, w zakresie, w jakim organ jednostki samorządu terytorialnego wykonuje funkcję organu administracji publicznej nie jest on uprawniony do reprezentowania jej interesu prawnego, rozumianego jako interes osoby prawnej. Uprawnienie do korzystania z władztwa administracyjnego przez samorząd terytorialny uzasadnia ograniczenie jego dominium – podkreslił WSA.


Na podstawie:
Postanowienie WSA w Olsztynie z 28 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Ol 379/13, nieprawomocne