Grupa mieszkańców wystąpiła do gminy o podjęcie działań w zakresie korzystania przez parafię z prawa własności niezgodnie z wydanym postanowieniem Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego, w którym zakazano montowania nagłośnienia na zewnątrz kościoła.
Organ odmówił ustalenia dopuszczalnego poziomu hałasu emitowanego do środowiska dla parafii, wskazując że w wyniku przeprowadzenia pomiarów nie stwierdzono przekroczeń dopuszczalnych poziomów hałasu dla terenów chronionych tj. zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.
Organ wyjaśnił, iż montaż głośnika kuranta zamontowanego w wieży usytuowanej nad nawą główną kaplicy nie stoi również w sprzeczności z pozwoleniem na budowę i nie został zrealizowany w warunkach samowoli budowlanej.
Mieszkańcy złożyli skargę do sądu administracyjnego.
Uznali, iż sam fakt, że kurant znajduje się w dzwonnicy, czyli że jest obudowany, nie oznacza, że nie jest zewnętrznym elementem nagłośnienia, zwłaszcza że spełnia dokładnie takie same zadania, jak nagłośnienie zewnętrzne.
WSA uznał skargę za niezasadną.
W ocenie sądu sporny kurant nie stanowi nagłośnienia zewnętrznego.
Jak wynika bowiem z ustaleń poczynionych podczas przeprowadzonych przez organ oględzin, na zewnątrz kościoła nie znajdują się zamontowane urządzenia nagłaśniające. W wieżyczce kościoła usytuowanej nad nawą główną zamontowany jest natomiast głośnik kuranta.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Sąd zwrócił uwagę, iż należy rozróżnić pojęcia "instalacji" i "urządzenia". Czynnikiem rozgraniczającym jest ich stacjonarność lub jej brak.
Jako instalację należy zakwalifikować wytworzone przez człowieka mechanizmy lub zespoły mechanizmów, przyrządy i maszyny, służące do wykonania określonych czynności, ułatwiające pracę lub wykonujące określoną pracę.
W tym rozumieniu, zdaniem składu orzekającego, kurant jest instalacją, co rodzi ten skutek, że emisja jego dźwięku – porównywalna z emisją hałasu z innych urządzeń elektronicznych – będzie podlegała rygorom ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 1232 ze zm.).
Zatem organy prawidłowo rozpoznały wniosek skarżących na podstawie tej ustawy – uznał sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Kielcach z 16 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Ke 1176/15, nieprawomocny
