Prokurator zaskarżył uchwałę rady gminy dotyczącą określenia wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości.


Zastrzeżenie organu wzbudził zapis w deklaracji nakazujący podanie w deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, danych w postaci daty urodzenia składającego deklarację oraz imion rodziców.

Zdaniem prokuratora dane te nie są niezbędne do obliczenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami.

WSA uznał, iż wzór deklaracji nie narusza prawa.

Sąd wyjaśnił, iż dane identyfikacyjne są niezbędne do zapewnienia prawidłowego obliczania wysokości opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Dowiedz się więcej z książki
Jawność w samorządzie terytorialnym
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł

 

Ustawodawca, formułując zapis delegacji ustawowej w sposób szeroki (zapewnienie prawidłowości obliczeń opłaty), radzie gminy pozostawił kompetencje, jakie dane niezbędne będą do określenia wysokości tej opłaty. Niewątpliwie data urodzenia składającego deklarację oraz imię ojca i matki ułatwi identyfikację tej osoby, a w konsekwencji usprawni prawidłowe jej wypełnienie.

Sąd zwrócił uwagę, iż z dniem 1 lutego 2015 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 87) nastąpiła nowelizacja ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. W art. 6m pkt 1b znowelizowanej ustawy wskazano, że określając wzór deklaracji rada gminy może żądać informacji niezbędnych do wystawienia tytułu wykonawczego.

Zdaniem sądu informacjami tymi są data urodzenia oraz imię ojca i matki zobowiązanego.

Z kolei z poselskiego uzasadnienia zmiany wynika, że miała ona charakter doprecyzowujący a celem projektodawcy było wyeliminowanie rozbieżności interpretacyjnych.

W ocenie sądu potwierdza to poprawność tezy, że dane takie pozostają w zgodzie tak z delegacją ustawową jak i art. 23 ust.1 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych i można było je gromadzić również w poprzednio obowiązującym stanie prawnym.


 

Na podstawie:
Wyrok WSA w Kielcach z 20 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Ke 101/15, nieprawomocny