Nowa ustawa implementuje do polskiego porządku prawnego postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. UE seria L z 2014 r. Nr 94, s. 1).
Część regulacji wprowadzanych nową ustawą, jest zbliżona kształtem do znowelizowanych przepisów Prawa zamówień publicznych z 29.01.2004 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 2164) dalej p.z.p. Przykładowo, zamawiający nie będzie zobowiązany do stosowania przepisów ustawy, jeśli wartość umowy koncesji nie przekroczy 30.000 euro. Podobnie jak w p.z.p., zamawiający będzie zobligowany do przesłania ogłoszenia o postępowaniu o umowie koncesji do Dziennika Urzędowego UE, jeśli wartość umowy przekroczy próg 5.225.000 euro.
Nowa ustawa odstępuje także od administracyjnoprawnego trybu rozwiązywania sporów. Strony zostały bowiem uprawnione do wniesienia odwołania do Krajowej Izby Odwoławczej. Po rozstrzygnięciu KIO, strony postępowania będą uprawnione do wniesienia skargi do sądu powszechnego.
Zmiany będą miały również wpływ na wybór partnera prywatnego w formule partnerstwa publiczno-prywatnego, z tego względu, iż postępowanie w sprawie wyboru partnera może być prowadzone na podstawie przepisów p.z.p. lub właśnie ustawy o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi.
Ustawa przewiduje trzy nowe tryby wyboru koncesjonariuszy. Ich kształt zbliżony jest do trybu udzielania zamówień publicznych w przetargu ograniczonym, nieograniczonym oraz w ramach negocjacji. Co istotne, zniesiony został obowiązek wyboru podwykonawców przez koncesjonariusza w trybie konkurencyjnym.
Przepisy dotyczące zamówień in-house oraz partnerstwa publiczno-publicznego (art. 20 ust. 1 pkt 4–7 oraz ust. 3–5, art. 48 ust. 3 i art. 50) wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.
Zaletą nowych regulacji jest przede wszystkim wprowadzenie przejrzystości odnośnie zawierania umów na koncesje. W szczególności, iż od upłynięcia terminu na implementację do polskiego porządku prawnego postanowień dyrektywy koncesyjnej (czyli od 18.04.2016 r.) jej regulacje mogły być bezpośrednio stosowane przez strony umowy. Stosowanie przepisów dyrektywy wraz z uwzględnianiem przepisów już nieobowiązującej ustawy przysparzało jednak licznych problemów interpretacyjnych i praktycznych.
