SKO wystąpiło do NSA o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a wojewódzkim inspektorem nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, który z organów jest właściwy do rozpatrzenia zażalenia spółki na decyzję starosty o odmowie nieodpłatnego wydania danych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Rozstrzygając spór NSA podzielił stanowisko wojewódzkiego inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, iż organem właściwym w tej sprawie jest SKO. Zasadnie inspektor wojewódzki powołał się na przepisy art. 60 i art. 61 ustawy o finansach publicznych .

W myśl pierwszego z tych przepisów środkami publicznymi stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym są w szczególności dochody pobierane przez państwowe i samorządowe jednostki budżetowe na podstawie odrębnych ustaw. W sprawie dochodami takimi są właśnie opłaty za czynności geodezyjne i kartograficzne, których obowiązek uiszczenia wynika wprost z przepisów prawa, tj. z art. 40 ust. 3c ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.). Zatem jeśli w myśl ustawy o finansach publicznych opłaty za czynności geodezyjne i kartograficzne są środkami publicznymi, stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe i stanowią dochody pobierane przez samorządowe jednostki budżetowe, to w sprawie naliczania opłat za te czynności ma zastosowanie art. 61 ustawy o finansach publicznych. Stosownie do tego przepisu organami pierwszej instancji właściwymi do wydawania decyzji w odniesieniu do należności za czynności geodezyjne i kartograficzne jednostek samorządu terytorialnego są wójt, burmistrz, prezydent miasta, starosta albo marszałek województwa. Natomiast organami odwoławczymi od decyzji wydanych w powyższych sprawach są samorządowe kolegia odwoławcze.

Zatem starosta, będący organem administracji geodezyjnej i kartograficznej właściwy jest w sprawie ustalenia opłaty za czynności geodezyjne i kartograficzne. Jednakże ustalając takie opłaty organ ten działał na podstawie przepisów szczególnych, zawartych w ustawie o finansach publicznych, które w sposób jednoznaczny wskazują samorządowe kolegia odwoławcze jako organy odwoławcze w tych sprawach – uznał Sąd.


Postanowienie NSA z 1 lutego 2012 r., sygn. akt I OW 173/11, prawomocne

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.)