Rada powiatu podjęła uchwałę dotyczącą wyrażenia zgody na wydzierżawienie części nieruchomości pozostającej w bezpłatnym użytkowaniu SP ZOZ.


Ogólnopolski związek zawodowy pielęgniarek i położnych międzyzakładowa organizacja związkowa zaskarżył uchwałę do WSA. Uznał, iż czyni ona iluzoryczną realizację zadań statutowych SP ZOZ, bowiem przeznacza do wydzierżawienia niemal całą powierzchnię dotychczas wykorzystywaną na realizację świadczeń zdrowotnych. Prowadzi to do sytuacji, w której podmiot leczniczy (SP ZOZ) będzie wykonywać działalność leczniczą wyłącznie w pomieszczeniach bloku operacyjnego, w których udzielane byłyby ambulatoryjne świadczenia z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej.

Tymczasem zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 217) samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej ma prowadzić, jako podstawową, działalność szpitalną tj. całodobowo, kompleksowo świadczyć usługi polegające na diagnozowaniu, leczeniu, pielęgnacji i rehabilitacji. Zdaniem związku uchwała stanowi także obejście przepisów o likwidacji lub przekształceniu samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej tj. art. 60 i następnych ustawy o działalności leczniczej. Wynika to z rozmiaru powierzchni pozostawionych dotychczasowemu SP ZOZ, długości trwania dzierżawy oraz zakresu przejęcia świadczeń zdrowotnych i pracowników.


WSA zgodził się ze stanowiskiem związków zawodowych, iż uchwała nosi cechy pozorności, bowiem stanowi faktycznie obejście przepisów o likwidacji SP ZOZ-u lub jego przekształceniu. Pomijając odrębną procedurę dla poszczególnych form przekształceń, to wydzierżawienie prawie całej powierzchni budynków i pomieszczeń, sprzętu i aparatury oraz przejęcie przez nowego nabywcę pracowników dotychczasowego SP ZOZ-u, czas trwania umowy, czynią niemożliwym jego dalsze funkcjonowanie jako szpitala - podmiotu leczniczego w pełni działającego dla realizacji zadań ustawowych i statutowych. Zdaniem WSA działalność SP ZOZ pozostanie cząstkowa, a przejmie ją, niemal w całości, podmiot prywatny.

WSA podkreślił, iż umowa dzierżawy podmiotowi prywatnemu nie może być uznawana za dopuszczalną formę prywatyzacji zadań publicznych w zakresie ochrony zdrowia i nie może być traktowana za zapewniającą dalsze wykonywanie tych świadczeń, zatem musi być uznana za niedopuszczalną. Ani na podstawie ustawy, ani uchwały podmiot tworzący nie ma żadnych narzędzi prawnych, którymi mógłby wpływać na zapewnienie dalszego nieprzerwanego wykonywania przez nabywcę określonych świadczeń zdrowotnych bez istotnego ograniczenia ich dostępności – uznał WSA.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 23 października 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 674/13