Skargi w dwóch identycznych sprawach zostały wniesione przez Włochów, którzy nie mogli uzyskać wypłaty należnego im świadczenia pieniężnego. Samorządy terytorialne odmówiły zapłaty powołując się na swą złą kondycję finansową i na ogłoszoną wcześniej upadłość. W związku z ogłoszeniem takiej upadłości oraz w związku z nowymi regulacjami prawnymi przyjętymi w roku 2000 i 2004 skarżący nie mogli jednak podjąć żadnych kroków prawnych, pomimo że ich roszczenia zostały uznane na mocy prawomocnych wyroków sądowych.


Trybunał nie miał żadnych wątpliwości i stwierdził naruszenie prawa do poszanowania własności (art. 1 protokołu nr 1 do Konwencji o prawach człowieka) oraz prawa do rzetelnego procesu (art. 6 ust. 1 Konwencji). Trybunał wskazał na swoją długoletnią linię orzeczniczą, zgodnie z którą organy państwowe nie mogą powoływać się na problemy finansowe jako na przesłankę uzasadniającą brak spełnienia wymagalnego roszczenia przysługującego przeciwko państwu. Zgodnie z takim orzecznictwem Trybunału uprawnione roszczenie, zwłaszcza roszczenie wymagalne lub potwierdzone prawomocnym wyrokiem sądowym, stanowi "mienie" w rozumieniu art. 1 protokołu nr 1 do Konwencji. Brak egzekucji prawomocnego wyroku sądowego oznaczał w przypadku skarżących nieotrzymanie środków pieniężnych, których w uprawniony sposób oczekiwali, naruszając w ten sposób przysługujące im prawo do poszanowania własności.

Pełna treść artykułu dostępna w serwisie LEX.pl>>>