Rada miejska, podejmując uchwałę w sprawie ustalenia stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg gminnych, postanowiła, iż na wysokość stawek będzie miało wpływ, czy zajęty pas drogowy położony jest w terenie zabudowanym czy też nie. Dodatkowo określono stawkę opłat za zajęcie pasa drogowego na obiekcie inżynierskim.
Wojewoda uznał, iż powyższe postanowienia naruszają obowiązujące prawo. Katalog okoliczności, które uwzględnia się przy ustalaniu stawek jest precyzyjnie określony. Mogą to być jedynie:
• kategoria drogi, której pas drogowy zostaje zajęty;
• rodzaj elementu zajętego pasa drogowego;
• procentowa wielkość zajmowanej szerokości jezdni;
• rodzaj zajęcia pasa drogowego;
• rodzaj urządzenia lub obiektu budowlanego umieszczonego w pasie drogowym.
Jeżeli zatem rada miejska wzięła pod uwagę inne okoliczności, niż wskazane w art. 40 ust. 9 ustawy o drogach publicznych , przekroczyła tym samym kompetencję ustawową, a postanowienie takie jest nieważne.
Błędne jest także przyjęcie odrębnej wysokości stawek za zajęcie pasa drogowego na obiekcie inżynierskim. Jak podkreślił w rozstrzygnięciu nadzorczym wojewoda, obiekt inżynierski to nie element pasa drogowego – pas drogowy może przebiegać przez obiekt inżynierski, a tym samym stanowić jego element. Tymczasem z zapisów uchwały wynika, iż rada miejska zaklasyfikowała obiekt inżynierski jako element pasa drogowego i na tej podstawie nieprawidłowo wprowadziła zróżnicowanie stawek opłaty za zajęcie pasa drogowego.
Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 8 wrzesnia 2011 r. Nr NK-N.4131.788.2011.JT1-1
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.)