Stosunek pracy skarbnika gminy może być rozwiązany w drodze porozumienia stron pomiędzy wójtem gminy reprezentującemu pracodawcę a pracownikiem - osobą pełniącą funkcję skarbnika.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o pracownikach samorządowych skarbnik gminy jest zatrudniany na podstawie powołania. Powoływanie i odwoływanie skarbnika gminy należy do kompetencji rady gminy – art. 18 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym , zaś pozostałe czynności z zakresu prawa pracy wykonuje wójt gminy (art. 33 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym i art. 7 pkt 1 ustawy o pracownikach samorządowych ). Przy czym powołanie lub odwołanie skarbnika może nastąpić wyłącznie na wniosek wójta, rada gminy nie może takiej czynności dokonać z własnej inicjatywy.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 marca 1997 r., sygn. akt I PKN 33/97, OSNP 1997/22/431 uznał za dopuszczalne rozwiązanie na mocy porozumienia stron stosunku pracy z powołania. Wcześniej takie stanowisko Sąd Najwyższy wyraził w wyroku z dnia 22 grudnia 1976 r., sygn. akt I PRN 121/76, OSNCP 1977/8/140. Rada gminy jest uprawniona wyłącznie do powołania lub odwołania skarbnika gminy, zaś zawarcie porozumienia o rozwiązaniu stosunku pracy nie jest odwołaniem, choć powoduje podobny skutek. Do zawarcia porozumienia o rozwiązaniu stosunku pracy właściwy jest wójt gminy reprezentujący pracodawcę, którym jest urząd gminy.
Analogicznie będzie w przypadku skarbnika powiatu i skarbnika województwa, gdzie do zawarcia takiego porozumienia kompetentny będzie odpowiednio starosta i marszałek województwa.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458 ze zm.)
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)