Pobierz orzeczenie:
Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 25 czerwca 2009 r. LEX-S.0911-39/09.doc
Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 25 czerwca 2009 r. LEX-S.0911-39/09.pdf





 
Rozstrzygnięcie nadzorcze
 
z dnia 25 czerwca 2009 r.
 
Wojewoda Mazowiecki
 
LEX-S.0911-39/09
 
Żaden z przepisów (art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a u.s.g., art. 37 ust. 2 pkt 6 u.g.n.) nie upoważnia rady do rozstrzygania o formie zbycia nieruchomości.
 
 
Sentencja
 
Na podstawie art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 214, poz. 1806, z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i Nr 162, poz. 1568, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1203 i Nr 167, poz. 1759, z 2005 r. Nr 172, poz. 1441 i Nr 175, poz. 1457, z 2006 r. Nr 17, poz. 128 i Nr 181, poz. 1337, z 2007 r. Nr 48, poz. 327, Nr 138, poz. 974 i Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 180, poz. 1111 i Nr 223, poz. 1458 oraz z 2009 r. Nr 52, poz. 420)
stwierdzam nieważność
Uchwały Nr XXII/127/2009 Rady Gminy w Sobolewie z dnia 21 maja 2009 r. w sprawie zbycia niezabudowanej nieruchomości gruntowej, w części § 2.
 
Uzasadnienie faktyczne
 
Na sesji w dniu 21 maja 2009 r. Rada Gminy w Sobolewie podjęła uchwałę w sprawie zbycia niezabudowanej nieruchomości gruntowej.
 
Uchwała została doręczona Wojewodzie Mazowieckiemu w dniu 29 maja 2009 r.
 
Jako podstawę prawną uchwały wskazano przepisy art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.) zwaną dalej "u.s.g." oraz art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.) zwaną dalej "u.g.n.".
 
Przepis art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym uprawnia radę gminy tylko do określenia zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej; uchwała rady gminy jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość, a do czasu określenia tych zasad do wyrażania zgody na dokonywanie tych czynności przez wójta. Natomiast przepis art. 37 ust. 2 pkt 6 u.g.n. określa wyjątek od zasady sprzedawania lub oddawania w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu. Z przepisu tego wynika, że nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli przedmiotem zbycia jest nieruchomość lub jej części, jeśli mogą poprawić warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność lub oddanej w użytkowanie wieczyste osobie, która zamierza tę nieruchomość lub jej części nabyć, jeżeli nie mogą być zagospodarowane jako odrębne nieruchomości.
 
Żaden ze wskazanych jako podstawa prawna przepisów nie upoważnia Rady do rozstrzygania o formie zbycia nieruchomości.
 
Przepisem § 1 przedmiotowej uchwały Rada wyraziła zgodę na zbycie określonej nieruchomości i w § 2 ustaliła, że zbycie tej nieruchomości nastąpi w formie sprzedaży, w drodze bezprzetargowej.
Zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 3 u.s.g. gospodarowanie mieniem komunalnym to zadanie wójta. Także według przepisu art. 11 ust. 1 i 12 u.g.n. do kompetencji wójta należy gospodarowanie nieruchomościami gminy. Bez wątpienia gospodarowanie mieniem komunalnym obejmuje zadania wynikające z uchwał rady (zwłaszcza uchwał podjętych na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a u.s.g.) oraz zadania wynikające z przepisów prawa, a w szczególności z ustawy o gospodarce nieruchomościami (zob. Samorząd Gminny. Dom Wydawniczy ABC, 2005. wyd. II Komentarz ABC 2005). To wójt po uzyskaniu zgody rady na zbycie nieruchomości, uwzględniając stan faktyczny i prawny, ustala, czy nieruchomość może być zbyta w trybie bezprzetargowym, czy w trybie przetargu. Tak więc Rada ustalając tryb zbycia nieruchomości naruszyła kompetencje wójta jako organu wykonawczego.
 
Wykazane wyżej uchybienia polegające na dokonaniu regulacji z przekroczeniem upoważnienia ustawy i z naruszeniem kompetencji innego organu gminy stanowią istotne naruszenie prawa.
 
Z uwagi na to, że pozostałe regulacje przedmiotowej uchwały mogą być wykonywane, nie jest uzasadnione stwierdzanie nieważności całej uchwały.
 
Na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze Gminie przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie 30 dni od daty doręczenia za moim pośrednictwem.
 
Informuję, że rozstrzygnięcie nadzorcze wstrzymuje wykonanie Uchwały z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem jego doręczenia.