Rada miejska uchwaliła regulamin cmentarza komunalnego na terenie gminy.

Wojewoda zaskarżył jeden z zapisów regulaminu. Dotyczył on wprowadzenia wymogu uzyskania zezwolenia administratora na ustanowienie nagrobka oraz poniesienia konsekwencji za ustawienie innych przedmiotów niezgodnie z zezwoleniem.

Organ nadzoru argumentował, że prawo do ustanowienia nagrobka i jego przekształcenia, prawo do stałego odwiedzania i utrzymywania w należytym stanie, czy zmian o charakterze dekoracyjnym powstaje w ramach swoistego stosunku cywilnoprawnego. Zatem postanowienia rady ingerujące w ten stosunek, są niezgodne z prawem.W odpowiedzi gmina wyjaśniła, iż sporne regulacje zostały wprowadzone w celu uregulowania spraw związanych z budową nagrobków na istniejących mogiłach, aby doprowadzić do wyeliminowania samowoli oraz nieprawidłowości w tym zakresie.

WSA przyznał rację wojewodzie.

Sąd zwrócił uwagę, iż to przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 7 marca 2008 r. w sprawie wymagań, jakie muszą spełniać cmentarze, groby i inne miejsca pochówku zwłok i szczątków (Dz. U. nr 48, poz. 284), regulują kwestie związane z rodzajem powierzchni grzebalnych i wymaganiami, jakimi musi odpowiadać ich zagospodarowanie, wymaganiami, jakimi muszą odpowiadać groby oraz inne miejsca pochówku zwłok i szczątków.

Przepisy precyzyjnie określają szerokość przejścia pomiędzy grobami, które to przejścia mogą być zagospodarowane wyłącznie za zgodą zarządcy cmentarza oraz na warunkach przez niego określonych.

Z regulacji wynika również, że na grobach można ustawiać nagrobki o wymiarach nieprzekraczających granic powierzchni grobu albo usypywać ziemię w postaci pagórka nad grobem.
W związku z tym wprowadzenie do regulaminu cmentarza wymogu uzyskania zezwolenia administratora na postawienie nagrobka przez radę gminy było niedopuszczalne i stanowi rażące naruszenie prawa – uznał WSA.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Opolu z 23 lipca 2015 r., sygn. akt II SA/Op 220/15, nieprawomocny