Rada gminy nie może w drodze uchwały wypowiadać się o dodatku dla zastępcy burmistrza

Rada gminy nie posiada jakichkolwiek kompetencji, w tym opiniodawczych, w sprawie ustalania wynagrodzenia, bądź poszczególnych jego składników dla zastępcy burmistrza uznał WSA w Olsztynie.

Rada miejska podjęła uchwałę, w której uznała za zasadne przyznanie dodatku specjalnego zastępcy burmistrza, z tytułu zwiększonych obowiązków służbowych.

Na uchwałę skargę wniósł wojewoda, domagając się stwierdzenia jej nieważności. Organ wskazał, że stosownie do art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do właściwości rady gminy należą wszystkie sprawy pozostające w zakresie działania gminy, o ile ustawy nie stanowią inaczej. Zgodnie z art. 7 pkt 1 w związku z art. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 223, poz.1458 ze zm.), czynności z zakresu prawa pracy za urząd miejski wobec zastępcy burmistrza wykonuje burmistrz. Rada miejska zaś posiada jedynie kompetencje do ustalania wynagrodzenia burmistrza.

W odpowiedzi rada miejska zwróciła uwagę, iż uchwała nie dotyczy przyznania zastępcy burmistrza dodatku specjalnego lecz jest uchwałą intencyjną, podjętą na podstawie statutu gminy, który umożliwia radzie podejmowanie rozstrzygnięć takich jak: apele, opinie, deklaracje i oświadczenia. Przyjęcie któregokolwiek z rozstrzygnięć następuje poprzez głosowanie, w formie uchwały, która nie ma charakteru wiążącego – podkreśliła rada.

WSA przypomniał, iż w myśl art. 26 a ust.1  ustawy o samorządzie gminnym , burmistrz w drodze zarządzenia, powołuje oraz odwołuje swojego zastępcę. Tym samym wszystkie czynności dotyczące stosunku służbowego zastępcy organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego stopnia podstawowego, wykonuje jako pracodawca samorządowy, organ wykonawczy danej jednostki. Nawiązanie i rozwiązanie stosunku pracy wobec zastępcy burmistrza, ustalenie wynagrodzenia oraz inne czynności tego rodzaju (np. nagradzanie) należą do burmistrza. Rada gminy nie może w drodze uchwały wypowiadać się chociażby co do zasadności przyznania dodatku specjalnego, o którym mowa w art. 36 ust. 5 ustawy o pracownikach samorządowych. Tym bardziej, że ustawodawca przyznając burmistrzowi kompetencję do ustalenia wynagrodzenia dla zastępcy burmistrza, nie postawił wymogu zasięgania opinii rady gminy w tej kwestii.

Wbrew twierdzeniom rady miejskiej spornego aktu nie można zakwalifikować jedynie jako oświadczenia zawierającego stanowisko w sprawie przyznania dodatku specjalnego zastępcy burmistrza, o którym jest mowa w statutucie gminy. Z treści tego przepisu wyraźnie wynika, że rada, oprócz uchwał, może podejmować oświadczenia, zawierające stanowisko w określonej sprawie. Tymczasem podjęta uchwała w sposób oczywisty nie odpowiada wymogom tegoż przepisu. Aktowi temu wyraźnie nadana została forma uchwały. WSA uznał, iż rada miejska wypowiedziała się w sprawie należącej do wyłącznej kompetencji burmistrza. Ten zaś samodzielnie decyduje w kwestiach podległych mu pracowników, bez potrzeby uzyskania stanowiska organu uchwałodawczego w tym zakresie. Żaden przepis prawa nie upoważnia rady gminy do wydawania w tej materii aktów intencyjnych – podkreślił WSA.


Na podstawie:
Wyrok WSA w Olsztynie z 12 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Ol 80/13, prawomocny

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)