Burmistrz miasta przyznał wnioskodawczyni jednorazowo nie podlegający zwrotowi zasiłek specjalny celowy w kwocie 100 zł. Organ ustalił, iż dochód z tytułu alimentów oraz z tytułu dodatku mieszkaniowego, uzyskiwany przez stronę, przekracza wynikające z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej kryterium dochodowe.
Przyznana kwota nie spełniła oczekiwań wnioskodawczyni, w związku z tym wniosła o uchylenie decyzji. W skardze zakwestionowała wliczenie przez organ do osiąganego przez nią dochodu kwoty pobieranego dodatku mieszkaniowego - jako niezgodne z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734, ze zm.).
WSA uznał, iż dodatek mieszkaniowy stanowi dochód w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej . Zdaniem WSA nie miała racji skarżąca powołując się na art. 3 pkt 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, który od dochodu odlicza dodatek mieszkaniowy. Przepis ten dotyczy bowiem wyłącznie sposobu obliczenia dochodu na potrzeby ustawy o dodatkach mieszkaniowych i uzyskania dodatku mieszkaniowego i nie ma zastosowania do świadczeń przewidzianych ustawą o pomocy społecznej , która zawiera samodzielne regulacje dotyczące obliczania dochodu. W ocenie WSA prawidłowo został obliczony dochód skarżącej i właściwie też organ zastosował wobec niej art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej , przyznając specjalny zasiłek celowy. Przepis ten stanowi wyjątek od ogólnej przyznawania świadczeń z pomocy społecznej po spełnieniu przesłanki kryterium dochodowego i umożliwia przyznanie specjalnego zasiłku celowego osobom, które to kryterium przekraczają, w szczególnych przypadkach związanych z ich sytuacją życiową.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Rzeszowie z 21 sierpnia 2013 r., sygn. akt II SA/Rz 479/13, nieprawomocny
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 182)