NIE. W ramach awansu wewnętrznego niedopuszczalne jest przenoszenie na stanowiska urzędnicze pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych i obsługi lub doradców i asystentów. Awans wewnętrzny dopuszczalny jest wyłącznie w ramach tej samej grupy stanowisk. Praktycznie odnosi się on jedynie do stanowisk urzędniczych, w tym kierowniczych stanowisk urzędniczych, bo pozwala na obsadzanie stanowisk urzędniczych bez procedury otwartego i konkurencyjnego naboru. Przy obsadzaniu pozostałych stanowisk można dokonywać dowolnych przeniesień na mocy aneksu do umowy o pracę lub wypowiedzenia zmieniającego.
Zgodnie z art. 20 ustawy o pracownikach samorządowych , pracownik samorządowy, który wykazuje inicjatywę w pracy i sumiennie wykonuje swoje obowiązki, może zostać przeniesiony na wyższe stanowisko (awans wewnętrzny). Na podstawie delegacji zawartej w art. 37 ustawy o pracownikach samorządowych Rada Ministrów w rozporządzeniu z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. Nr 50, poz. 398 z późn. zm.) określiła wykaz stanowisk, z uwzględnieniem podziału na stanowiska kierownicze urzędnicze, urzędnicze, pomocnicze i obsługi oraz doradców i asystentów. Ustawa w art. 4 ust. 2 wyodrębnia 3 grupy stanowisk, wskazując, że kierownicze stanowiska urzędnicze, są podtypem stanowisk urzędniczych.
Dla zastosowania awansu wewnętrznego pomiędzy dwoma stanowiskami pracy (tym zajmowanym przez pracownika i tym, na które ma być przeniesiony) musi istnieć relacja hierarchiczna – jedno musi być uznane za niższe a drugie za wyższe, choć nie musi to być wzajemne podporządkowanie jednego stanowiska wobec drugiego. Taka relacja nie zachodzi pomiędzy stanowiskami należącymi do różnych grup stanowisk samorządowych. Wprawdzie w powszechnym odczuciu stanowiska urzędnicze uznaje się za „ważniejsze” od stanowisk pomocniczych i obsługi, ale nie oznacza to, że każde stanowisko urzędnicze jest wyższe od stanowiska pomocniczego i obsługi. Nie można powiedzieć, że stanowisko młodszego referenta jest wyższe niż stanowisko kierownika warsztatu lub odwrotnie. Są to stanowiska z różnych grup i nie zachodzi pomiędzy nimi relacja hierarchiczna. Nie wiadomo, co miałoby być wyznacznikiem tej hierarchii. Pierwszym nasuwającym się kryterium jest wysokość wynagrodzenia. Jednak nie wiadomo, czy minimalnego wynagrodzenia przewidzianego dla danego stanowiska w rozporządzeniu, czy maksymalnego wynagrodzenia przewidzianego dla danego stanowiska w regulaminie pracy, czy w końcu konkretnego wynagrodzenia otrzymywanego przez pracownika. Wysokość wynagrodzenia nie przesądza o hierarchii stanowisk, nawet w obrębie tej samej grupy stanowisk, pracownik na niższym stanowisku może zarabiać więcej niż pracownik na wyższym stanowisku.
Hierarchię stanowisk można wskazać tylko w obrębie tej samej grupy pracowników samorządowych, tj. stanowisk urzędniczych (w tym kierowniczych stanowisk urzędniczych), stanowisk pomocniczych i obsługi oraz stanowisk doradców i asystentów. Hierarchię tę obrazuje rozporządzenie, poszczególne tabele wymieniają stanowiska od najwyższych do najniższych.
W końcu pod uwagę należy wziąć też aspekt celowościowy istnienia przepisu art. 20 ustawy o pracownikach samorządowych . Przy obsadzaniu stanowisk urzędniczych obowiązuje co do zasady tryb wolnego i konkurencyjnego naboru. Gdyby dopuszczalne było „awansowanie” na stanowisko urzędnicze pracownika zatrudnionego na stanowisku pomocniczym i obsługi lub doradcy czy asystenta, to omijanie procedury naboru byłoby dziecinnie łatwe. Pracodawcy mogliby zatrudniać pracowników na stanowiska nieurzędnicze i po krótkim czasie awansować na wolne stanowiska urzędnicze. Awans wewnętrzny nie może być traktowany jako sposób na omijanie o obowiązku przeprowadzenia otwartego i konkurencyjnego naboru.
Radosław Skwarło
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458 ze zm.)