Kierownik miejskiego ośrodka pomocy społecznej zwrócił się do sądu administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu pomiędzy jego ośrodkiem a gminnym ośrodkiem pomocy społecznej w sprawie rozpoznania wniosku bezdomnego mężczyzny o przyznanie mu pomocy finansowej.
NSA przypomniał, iż wykładnia i zastosowanie przepisów ustawy o pomocy społecznej określających właściwość miejscową organów pomocy społecznej, powinna przede wszystkim uwzględniać umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężania trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Ponadto powinna uwzględniać umożliwienie podejmowania działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem.
Oznacza to, że przy stosowaniu przepisów ustalających właściwość organów pomocy społecznej należy mieć na względzie, również te okoliczności, które z uwagi na sytuację osobistą wnioskodawcy, mogą zaważyć na tym, czy ewentualna pomoc będzie efektywna oraz czy w jakimkolwiek stopniu będzie ona realizowała ustawowe cele pomocy społecznej.
W związku z tym sąd uznał, że miasto, w którym aktualnie przebywa bezdomny w sposób efektywniejszy realizować będzie ustawowe zadania pomocy społecznej, niż gmina ostatniego zameldowania na pobyt stały.
Na podstawie:
Postanowienie NSA z 18 maja 2017 r. sygn. akt I OW 94/17, prawomocne
