Jeden z mieszkańców złożył wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy prezydentem m. st. Warszawy a prezydentem Poznania dotyczącego rozpoznania wniosku w sprawie "pomocy mieszkaniowej".

Wnioskodawca tłumaczył, iż oba organy od 10 lat uchylają się od obowiązku dostarczenia mu, w oparciu o art. 67 i 69 Konstytucji RP, pomocy mieszkaniowej z zasobów komunalnych.

W odpowiedzi Prezydent wyjaśnił, że w jego ocenie skarga jest niedopuszczalna i powinna zostać odrzucona, albowiem sprawa przyznania lokalu socjalnego przez gminę nie jest sprawą sądowoadministracyjną.

Ponadto Prezydent m. st. Warszawy podkreślił, że nie ma żadnego sporu pomiędzy m. st. Warszawa a miastem Poznań. Wniosek mężczyzny o najem lokalu socjalnego był rozpatrywany przez komisję mieszkaniową i został zaopiniowany negatywnie, z powodu posiadania przez niego tytułu prawnego do lokalu.

Mężczyzna poskarżył się do sądu administarcyjnego.

NSA przypomniał, iż kwestię ustalenia prawa do lokalu socjalnego z mieszkaniowego zasobu gminy regulują przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r. poz. 150).
Ustawa ta nie przewiduje załatwiania spraw przyznawania uprawnień do lokalu w formie jakiegokolwiek aktu administracyjnego.

Przyznanie lokalu socjalnego następuje więc w formie czynności prawnej właściwej prawu cywilnemu, a nie w formie władczego aktu administracyjnego.

Taka forma działania organu gminy wyklucza możliwość dochodzenia przez najemcę lokalu socjalnego, czy też osobę uprawnioną do otrzymania takiego lokalu, swojego interesu prawnego zarówno w administracyjnym toku instancji, jak i w postępowaniu przed sądem administracyjnym.

Wszelkie zatem spory wynikłe i związane z uprawnieniami do lokalu socjalnego rozstrzygane są w postępowaniu cywilnym przed sądami powszechnymi – wyjaśnił sąd.

Na podstawie:
Postanowienie NSA z 22 października 2015 r., sygn. akt I OW 211/15, prawomocne