Rada miejska uchwaliła częściową zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów zabudowy mieszkaniowej w gminie. Między innymi wprowadziła bezwzględny zakaz sytuowania indywidualnych ujęć wody oraz odprowadzania ścieków sanitarnych do zbiorników bezodpływowych lub przydomowych oczyszczalni ścieków.

Tłumaczyła, iż przyczyną wprowadzenia tego zakazu było istnienie na terenie objętym planem, w dniu podejmowania uchwały, sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej.

Wojewoda zaskarżył uchwałę do sądu administracyjnego.

WSA uznał skargę za zasadną.

Zdaniem sądu przy konstruowaniu zaskarżonego zapisu uszło uwadze rady, że w świetle art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 1399 ze zm.), przyłączenie nieruchomości do sieci kanalizacyjnej nie jest obowiązkowe, jeżeli nieruchomość jest wyposażona w przydomową oczyszczalnię ścieków spełniającą wymagania określone w przepisach odrębnych.WSA wyjaśnił, iż nie można potencjalnym inwestorom zakazać rozwiązań dotyczących budowy indywidualnych ujęć wody i odprowadzania ścieków sanitarnych przewidzianych ustawą.

Postanowienia miejscowych planów powinny być realistyczne, możliwe do zrealizowania i nie mogą ograniczać chronionych konstytucyjnie praw obywateli – podkreślił sąd.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Olsztynie z 6 sierpnia 2015 r., sygn. akt II SA/Ol 501/15, nieprawomocny