Jedna z kuracjuszek szpitala uzdrowiskowego złożyła wniosek o zwrot nadpłaty w opłacie uzdrowiskowej, która - jej zdaniem – nie słusznie została pobrana za jej pobyt w szpitalu.
Burmistrz odmówił kobiecie stwierdzenia nadpłaty w opłacie uzdrowiskowej. Jego zdaniem zwolnienie wynikające z ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. 2014, poz. 849 ze zm.) nie dotyczy szpitali uzdrowiskowych.
W systemie LEX znajdziesz zagadnienie powiązane z tym artykułem:
Ulgi i zwolnienia podatkowe
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
To zagadnienie zawiera:
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
Kuracjuszka poskarżyła się do sądu administracyjnego.
WSA uznał skargę kobiety za zasadną.
Sąd wyjaśnił, iż szpital uzdrowiskowy wykazuje różnice w stosunku do szpitala, który szpitalem uzdrowiskowym nie jest, poprzez posiadanie pewnych cech i właściwości szczególnych, odróżniających go od innych rodzajów szpitali. Polega to zasadniczo na tym, iż szpital taki udziela świadczeń zdrowotnych wykorzystujących warunki naturalne uzdrowiska, w postaci zapewnienia korzystania z naturalnych surowców leczniczych oraz urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego.
Nie oznacza to jednak, że poprzez wykonywanie takich charakterystycznych tylko dla tego rodzaju szpitala zadań szpital uzdrowiskowy traci przymiot szpitala i należy go zaklasyfikować do odrębnej od tychże szpitali kategorii podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych - szpital pozostaje pojęciem zbiorczym, szerszym, które obejmuje różne jego rodzaje.
Zdaniem sądu, skoro w art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawodawca nie dokonał zróżnicowania typów szpitali, oznacza to, że zwolnienie z opłaty miejscowej ma również zastosowanie do pacjentów szpitali uzdrowiskowych.
Szpital uzdrowiskowy jest bowiem jednym z rodzajów istniejących szpitali – podkreślił WSA.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Szczecinie z 18 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 1409/14, nieprawomocny
