Jeden z mieszkańców gminy wystąpił do dyrektora generalnego urzędu wojewódzkiego z wnioskiem o udostępnienie mu informacji publicznej dotyczącej strażnika Państwowej Straży Łowieckiej, zatrudnionego urzędzie.
Dyrektor odmówił dostępu do informacji publicznej.
Mieszkaniec złożył skargę do sądu administracyjnego.
WSA wyjaśnił, iż dyrektor generalny zgodnie z ustawą z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1345) zapewnia funkcjonowanie i ciągłość pracy urzędu, warunki jego działania, a także organizację pracy.
Dokonuje on czynności z zakresu prawa pracy wobec osób zatrudnionych w urzędzie oraz realizuje politykę personalną, wykonuje określone zadania kierownika urzędu, jeżeli odrębne przepisy tak stanowią oraz wykonuje inne zadania z upoważnienia kierownika urzędu.
W związku z tym dyrektor generalny nie jest organem administracji publicznej właściwym do rozpoznania wniosku o udostępnianie informacji publicznej.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Nie podsiada też upoważnienia do załatwiania spraw administracyjnych w imieniu wojewody.
Żadna więc forma jego odpowiedzi na żądanie mieszkańca w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego – uznał sąd.
Sąd podkreślił jednak, iż taki sposób realizacji wniosku mieszkańca nie uwalnia organu właściwego, tj. wojewody od zarzutu bezczynności, gdyby taki zarzut został postawiony organowi w ewentualnej skardze na bezczynność wniesionej do sądu administracyjnego.
Na podstawie:
Postanowienie WSA we Wrocławiu z 22 maja 2017 r., sygn. akt IV SA/Wr 114/17, nieprawomocne
