Prezydent miasta odwołał w trybie natychmiastowym dyrektora młodzieżowego domu kultury. W uzasadnieniu podjętego zarządzenia organ wskazał, że przyczyną odwołania jest utrata zaufania do dyrektora, spowodowana umożliwieniem publikacji na stronie internetowej MDK treści podważających autorytet organów gminy miasta. Zdaniem prezydenta osoba kierująca placówką odpowiada za treści umieszczone na stronie internetowej tej placówki, zaś brak reakcji ze strony dyrektora placówki na ukazanie się na stronie internetowej nieprawdziwych treści, nie podjęcie żadnych działań zmierzających do ich niezwłocznego usunięcia i umieszczenia sprostowania czyni zarzut utraty zaufania w stosunku do dyrektora.


W odwołaniu skarżąca podkreśliła, że prawdziwym powodem odwołania jej osoby z funkcji dyrektora był fakt sprzeciwienia się planom likwidacji MDK jako placówki oświatowej i powołanie na jego miejsce domu kultury. Wskazała również, iż nie ponosi odpowiedzialności za treści umieszczane przez radę rodziców na ich stronie. Rada rodziców według skarżącej jest organem ustawowym, posiadającym określone kompetencje i zadania, na stronie internetowej MDK posiadała link, który przekierowywał na ich stronę. Odnosząc się natomiast do odwołania jej ze stanowiska dyrektora w trybie natychmiastowym tj. bez wypowiedzenia i w ciągu roku szkolnego w oparciu o dyspozycję art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty , w opinii skarżącej może nastąpić jedynie w szczególnie uzasadnionych przypadkach, zaś powody jej odwołania są bezzasadne, nie uzasadniały odwołania ze stanowiska w trybie natychmiastowym i nie stanowią szczególnie uzasadnionego przypadku.

W opinii WSA prezydent miasta nie uzasadnił w precyzyjny sposób i nie wykazał w jaki sposób działania dyrektora naruszające - w jego ocenie prawo, spowodowały dezorganizację pracy placówki, czy też naruszyły dobro publiczne w stopniu uzasadniającym natychmiastowe przerwanie czynności dyrektora. Poza dość pobieżnym przytoczeniem skarżącej zarzutów, przyczyny odwołania skarżącej wskazane w zaskarżonym zarządzeniu nacechowane są dużym stopniem ogólnikowości, a taki stopień ogólnikowości sformułowań wymyka się spod kontroli sądu. Uzasadnienie aktu zawiera bowiem w zasadzie jedynie przytoczenie i opis zdarzenia, które jednak nie zostało w dostateczny sposób uargumentowane.

WSA przypomniał, iż zarządzenie o odwołaniu dyrektora placówki na podstawie art. 38 ust. 1 pkt 2  ustawy o systemie oświaty  zawierające element uznaniowy pozostawiony ocenie organu, wymaga szczególnie precyzyjnego uzasadnienia zawierającego opis stanu faktycznego i jego udokumentowanie, a także wykazanie w czym przejawia się "szczególnie uzasadniony przypadek" nakazujący odsunięcie dyrektora w trakcie roku szkolnego od wykonywanych przez niego obowiązków.

Powołany przepis daje bowiem organowi możliwość odwołania dyrektora placówki z funkcji kierowniczej w trakcie trwania roku szkolnego jedynie w sytuacji zaistnienia "szczególnie uzasadnionych przypadków". Zaniedbania prawem ustanowionych obowiązków dyrektora placówki, które muszą być na tyle istotne, iż nie pozwala to na dalsze wykonywanie przez niego powierzonej mu funkcji, winny być zaś dowiedzione w stosownym postępowaniu poprzedzającym podjęcie zarządzenia i muszą znaleźć się w uzasadnieniu tego aktu. Z aktu odwołania winno bowiem jasno i konkretnie wynikać na czym owe "szczególnie uzasadnione przypadki" polegają. Brak zaś sporządzenia należytego uzasadnienia aktu administracyjnego, jakim jest zarządzenie o odwołaniu skarżącego z funkcji dyrektora placówki, pozbawia nie tylko skarżącą możliwości oceny przyczyn leżących u podstaw podjęcia takiego aktu, ale także i możliwości dokonania oceny, co do prawidłowości podjętego aktu przez organ nadzoru oraz kontroli jego legalności przez sąd administracyjny.

WSA podkreślił, iż kontrola sądu administracyjnego ograniczona jest do zbadania, czy organ podejmujący decyzję ocenił swobodnie, a nie dowolnie, zaistniałe okoliczności i czy prawidłowo zastosował konsekwencje prawne wynikające ze stwierdzonego stanu faktycznego. Prawidłowość wydanego zarządzenia oceniać należy jedynie na podstawie tych okoliczności, które zostały wskazane w jego uzasadnieniu, bowiem przyjęcie innego stanowiska prowadzić by mogło do sytuacji, że aż do momentu wydania orzeczenia w sprawie można byłoby powoływać nowe okoliczności czy argumenty w celu wykazania, że spełnione zostały przesłanki "przypadku szczególnie uzasadnionego". Ponadto wskazane okoliczności muszą wynikać z materiału dowodowego potwierdzającego ich wystąpienie.
 

Ponadto WSA wskazał, że działania lub zaniechania dyrektora, mające potwierdzić zasadność stawianych zarzutów, muszą być każdorazowo dowiedzione w stosownym postępowaniu, poprzedzającym podjęcie aktu.
 

Na podstawie:
Wyrok WSA w Warszawie z 5 września 2012 r., sygn. akt VIII SA/Wa 368/12, nieprawomocny

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.)