Rzecznik Finansowy zaobserwował w swojej działalności rozbieżność w interpretacji umów kredytowych jako umów dwustronnie obowiązujących albo umowy wzajemnej. Ma to znaczenie dla oceny abuzywności postanowień umowy kredytu.

W sytuacji, w której zostanie stwierdzona przez sąd nieważność umowy kredytu, powstaje konieczność dokonania wzajemnych rozliczeń między stronami. Wówczas szczególnego znaczenia nabiera kwalifikacja prawna umowy.

Czytaj więcej: Węgrzynowski Łukasz, Czy umowa kredytu jest umową wzajemną? - LINIA ORZECZNICZA >>>

 

 

Są dwie koncepcje odnoszące się do charakteru umowy kredytu:

  1. umowa dwustronnie obowiązująca (zwrot udzielonej kwoty kredytu nie jest ekwiwalentem jego otrzymania)
  2. umowa wzajemna i wtedy w praktyce korzysta z tego strona silniejsza czyli bank ( np. prawo zatrzymania świadczenia, gdy postanowienia uznane zostaną za niedozwolone.

Rzecznik zaobserwował, że banki powołują się masowo powołują się na prawo zatrzymania w wypadku sporu z konsumentem na tle kredytów indeksowanych i denominowanych w obcej walucie.

Umowa wzajemna według kodeksu cywilnego jest wzajemna, gdy obie strony zobowiązują się w taki sposób, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej (art. 487 kc).