Celem projektowanej ustawy, przygotowanej na podstawie Założeń projektu ustawy o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji przyjętej przez Rząd (Komitet Rady Ministrów) w dniu 3 czerwca 2016 r., jest transpozycja dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z 26.11.2014 r. w sprawie niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objętego przepisami prawa krajowego do prawa polskiego.

Dotychczasowy stan prawny w tych sferach odbiega od standardu wyznaczonego w dyrektywie 2014/104/UE. Implikuje to konieczność zmian legislacyjnych, dotyczących materii regulowanej w kilku aktach prawnych – KC, KPC, a także w ustawie z 16.04.1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz w ustawie z 16.02.2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów. W celu transpozycji dyrektywy odszkodowawczej zaproponowano przyjęcie odrębnej ustawy, która będzie regulować problematykę roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji.

W projekcie przyjęto, że każdy, kto poniósł szkodę wynikającą z naruszenia prawa konkurencji, będzie miał prawo do jej pełnego naprawienia. Chodzi o poniesione straty oraz korzyści, które poszkodowany mógłby osiągnąć wraz z odsetkami.

LEX Navigator Postępowanie Cywilne
Artykuł pochodzi z programu LEX Navigator Postępowanie Cywilne
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami


Ponadto w projekcie zawarto szereg definicji m.in. definicję naruszenia prawa konkurencji, która ma obejmować nie tylko naruszenie zakazów określonych w art. 101 lub w art. 102 TFUE, ale również naruszenie zakazów określonych w art. 6 lub art. 9 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów w sytuacji, gdy nie wpływa ono na handel między państwami członkowskimi czy definicję kartelu, przez który rozumieć trzeba takie porozumienia i praktyki ograniczające konkurencję przewidziane w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów, które zostały uzgodnione przez co najmniej dwóch przedsiębiorców, będących wobec siebie konkurentami i które zmierzają do skoordynowania działań konkurencyjnych na rynku lub wpływania na istotne czynniki konkurencji.

Przyjęto, że powództwa na rzecz przedsiębiorców poszkodowanych przez naruszenie prawa konkurencji będą mogły wytaczać organizacje zrzeszające przedsiębiorców, które w swoich zadaniach statutowych mają ochronę rynku przed praktykami stanowiącymi naruszenie prawa konkurencji.

Projekt przewiduje, że sprawy o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji należeć będą do właściwości sądów okręgowych bez względu na wartość przedmiotu sporu. Przemawia za tym wysoki stopień skomplikowania tych spraw (zwłaszcza w sytuacji, w której wytoczenie powództwa nie jest poprzedzone decyzją organu ochrony konkurencji o uznaniu określonej praktyki za ograniczającą konkurencję), ich związek z publicznoprawnym trybem egzekwowania prawa konkurencji, a także występujące w nich szczególne rozwiązania w zakresie postępowania dowodowego, stanowiące novum w polskim postępowaniu cywilnym.

Projekt ustawy wprowadza szczególny, nieznany obecnie w polskiej procedurze cywilnej rodzaj wniosku - wniosek o wyjawienie środka dowodowego. Zgodnie z proponowanym przepisem sąd – na wniosek powoda, który uprawdopodobni swoje roszczenie i który zobowiąże się do tego, że uzyskany w ten sposób dowód wykorzysta jedynie w toczącym się postępowaniu – będzie mógł nakazać pozwanemu lub osobie trzeciej wyjawienie środka dowodowego, znajdującego się w ich dyspozycji (chodzi tu m.in. o dokumenty). Wniosek o wyjawienie, na podobnych warunkach, będzie mógł złożyć również pozwany.

Ustawa ma wejść w życie po 14 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

Źródło: www.sejm.gov.pl,