Jak poinformowano po posiedzeniu, ma on dostosować polskie przepisy do unijnej dyrektywy regulującej zagadnienia związane z podejmowaniem i prowadzeniem działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II).
Z komunikatu Centrum Informacyjnego Rządu wynika, że do projektu ustawy wdrożono przepisy dyrektywy 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 25 listopada 2009 r. (Wypłacalność II), które regulują zagadnienia związane z podejmowaniem i prowadzeniem działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.
Czytaj: UOKiK: polisolokat może być na 50 mld zł>>>
Propozycje najważniejszych zmian:
1. Wprowadzenie nowego systemu wypłacalności zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. System oparty jest na trzech filarach:
- filar I - dotyczy wymogów ilościowych (wymogów kapitałowych),
- filar II - to wymogi jakościowe (system zarządzania oraz proces nadzorczy),
- filar III - to obowiązki informacyjne zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji oraz dyscyplina rynkowa.
Strukturę tę zaczerpnięto z rozwiązań zastosowanych w sektorze bankowym, wypracowanych przez Komitet Bazylejski, znanych jako Nowa Umowa Kapitałowa (Bazylea II).
2. Wprowadzenie nowego podejścia do wypłacalności zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji, w którym odchodzi się od ujmowania wypłacalności zakładów jedynie w aspekcie ilościowo określonych wymogów kapitałowych, a kładzie się nacisk na powiązanie wymogów kapitałowych z rzeczywistym ryzykiem, na jakie narażony jest zakład ubezpieczeń i zakład reasekuracji.
3. Określenie zasad tworzenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych do celów wypłacalności, a także podstawowych obowiązków zakładów ubezpieczeń w zakresie tworzenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych do celów rachunkowości (sprawozdawczości finansowej).
4. Wprowadzenie dodatkowych rozwiązań o charakterze prokonsumenckim, m.in. w zakresie:
- wzmocnienia praw osób ubezpieczonych w ubezpieczeniach na cudzy rachunek, w szczególności w ubezpieczeniach grupowych (chodzi o wprowadzenie zakazu pobierania przez ubezpieczającego wynagrodzenia, zapewnienie ubezpieczonemu informacji o warunkach umowy oraz obowiązku zakładu ubezpieczeń do przekazania ubezpieczonym, a także jego spadkobiercom, informacji związanych z przebiegiem postępowania likwidacyjnego);
- obowiązku przeprowadzenia przez zakład ubezpieczeń analizy potrzeb ubezpieczającego lub ubezpieczonego przed zawarciem umowy ubezpieczenia o charakterze inwestycyjnym w celu dokonania oceny, jaka umowa ubezpieczenia jest odpowiednia dla ubezpieczającego lub ubezpieczonego;
- umożliwienia Komisji Nadzoru Finansowego monitorowania rynku ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych, a także interwencji produktowej polegającej na możliwości zakazu lub ograniczenia wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży niektórych ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych albo rodzaju działalności finansowej lub praktyki zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji;
- przyznania ubezpieczonym prawa do odstąpienia od umów ubezpieczenia na życie z elementem inwestycyjnym zawartych po dniu wejścia w życie ustawy;
- możliwości pozasądowego rozstrzygania przez rzecznika ubezpieczonych sporów między konsumentami a zakładami ubezpieczeń dotyczących umów ubezpieczenia o charakterze inwestycyjnym.
5. Zwiększenie uprawnień Komisji Nadzoru Finansowego, m.in. w zakresie:
- umożliwienia wydawania rekomendacji w zakresie niezbędnym do realizacji wytycznych i zaleceń Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, a także w celu zapewnienia zgodności działalności zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji z przepisami prawa, ograniczenia ryzyka występującego w działalności tych zakładów oraz zapobieżenia naruszeniu interesów ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia;
- umożliwienia kontroli działalności oddziału zagranicznego zakładu ubezpieczeń i zagranicznego zakładu reasekuracji z Unii Europejskiej.
@page_break@
Korzyści dla instytucji finasowych i klientów
Zdaniem autorów projektu nowej regulacji nowy system Wypłacalność II przyniesie znaczące długoterminowe korzyści społeczno-gospodarcze, zarówno dla ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia, jak i dla zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. Korzyści te przejawiają się głównie przez zmniejszenie prawdopodobieństwa niewypłacalności zakładów, zwiększenie konkurencyjności, co przekłada się na zwiększenie: jakości świadczonych usług, obniżenie opłat, większą transparentność oraz lepszą ocenę ryzyka.
Z kolei dodatkowe rozwiązania o charakterze prokonsumenckim powinny poprawić i wzmocnić sytuację osób ubezpieczonych w obszarach, w których Komisja Nadzoru Finansowego, Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz rzecznik ubezpieczonych identyfikują największe zagrożenia dla konsumentów, m.in. przez wprowadzenie:
- obowiązków informacyjnych przed zawarciem umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym,
- obowiązku przeprowadzenia przez zakład ubezpieczeń analizy potrzeb ubezpieczającego lub ubezpieczonego przed zawarciem umowy ubezpieczenia o charakterze inwestycyjnym w celu dokonania oceny, jaka umowa ubezpieczenia jest odpowiednia dla ubezpieczającego lub ubezpieczonego,
- możliwości pozasądowego rozstrzygania przez rzecznika ubezpieczonych sporów między konsumentami a zakładami ubezpieczeń dotyczących umów ubezpieczenia o charakterze inwestycyjnym.
Zaproponowano, aby ustawa – co do zasady – weszła w życie od początku 2016 r.
LEX dla Banków>>>