Maciej Ślusarek obrońcą oskarżonego o pomówienie autora recenzji

Adwokat Maciej Ślusarek został pro bono obrońcą w sprawie prywatnego aktu oskarżenia prof. Mirosława Piotrowskiego skierowanego przeciwko dr. Sławomirowi Poleszakowi o czyn z art. 212 § 2 k.k. (tj. zniesławienie za pomocą środków masowego komunikowania). Sprawa została objęta Programem Spraw Precedensowych Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Zdaniem oskarżyciela prywatnego dr S. Poleszak (naczelnik Biura Edukacji Publicznej IPN w Lublinie) zniesławił go w recenzji jego książki „Narodowe Siły Zbrojne na Lubelszczyźnie 1944-1947”, którą oskarżony skierował do publikacji w „Zeszytach Historycznych WiN” (do samej publikacji nigdy nie doszło). Recenzja („Nie warto iść na skróty. Uwagi do książki Mirosława Piotrowskiego o NSZ na Lubelszczyźnie”) została przesłana następnie przez sekretarza redakcji „Zeszytów Historycznych WiN” do Mirosława Piotrowskiego w celu ustosunkowania się do niej i przedstawienia ewentualnej odpowiedzi na recenzję. W jego imieniu odpowiedź taką przygotowała dr Ewa Rzeczkowska oraz prof. Zbigniew Karpus. Dr Sławomir Poleszak po otrzymaniu odpowiedzi na recenzję (przygotowaną przez osoby postronne, nie przez samego autora recenzowanej książki), zdecydował o wycofaniu swego tekstu  przed jego publikacją.
Następnie w sierpniu 2010 r. prof. Mirosław Piotrowski (europoseł, profesor KUL) skierował przeciwko dr. Sławomirowi Poleszakowi prywatny akt oskarżenia o zniesławienie, do którego miało dojść poprzez zamieszczenie w recenzji nieprawdziwych, zdaniem oskarżyciela, informacji na temat jego publikacji oraz jego osoby.
8 grudnia 2010 r. Sąd Rejonowy w Lublinie IV Wydział Karny umorzył postępowanie w sprawie na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. uznając, że czyn oskarżonego nie wypełnił znamion przestępstwa (IV K 802/10). Sąd wskazał przy tym, że argumentacja zawarta w akcie oskarżenia prowadzi do wniosku, że każda krytyczna wypowiedź na temat publikacji Mirosława Piotrowskiego skutkowałaby zarzutem zniesławienia oraz że wyrażanie krytycznych stanowisk jest niezbędnym elementem polemiki naukowej. Sąd uznał również, że wypowiedzi oskarżonego nie wykraczają poza akceptowane społecznie standardy.
Sąd Okręgowy w Lublinie postanowieniem z 10 marca 2011 r. (sygn. V Kz 113/11) uchylił postanowienie Sądu Rejonowego w Lublinie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu Lublin-Zachód w Lublinie. Sąd wskazał na konieczność zapoznania się z książką M. Piotrowskiego i określenie czy recenzja stanowi polemikę co do faktów historycznych czy zawiera wypowiedzi odnoszące się wprost do osoby autora.