Komisja Europejska wniosła przeciwko Polsce, Włochom, Republice Czeskiej, Grecji, Francji, Finlandii i Portugalii oraz Hiszpanii skargi o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom w związku z naruszeniem obowiązków wskazanych w dyrektywie VAT. Skargi te dotyczyły procedury szczególnej dla biur podróży.
Komisja przedstawiła stanowisko, wedle którego procedura szczególna dla biur podróży ma zastosowanie jedynie w przypadku sprzedaży usług turystycznych podróżnym. Zarzuciła ona Polsce i innym krajom UE, że zezwoliły na zastosowanie tej procedury w przypadku sprzedaży usług turystycznych wszelkim klientom.
Trybunał stwierdził jednak, że istnieją znaczne rozbieżności pomiędzy wersjami językowymi dyrektywy, ponieważ niektóre z nich posługują się słowem "podróżny" lub słowem "klient", czasami używając ich zamiennie w różnych przepisach.
W przypadku rozbieżności między różnymi wersjami językowymi tekstu prawnego Unii, sporny przepis należy interpretować zgodnie z ogólną systematyką i celem uregulowania, którego część stanowi. W tym względzie Trybunał stwierdził, że podejście polegające na zastosowaniu procedury szczególnej do wszelkich klientów jest najbardziej zdatne do osiągnięcia celów owej procedury, gdyż zezwala biurom podróży na korzystanie z uproszczonych zasad niezależnie od rodzaju klienta, na rzecz którego wykonują oni usługi, a tym samym sprzyja zrównoważonemu podziałowi wpływów pomiędzy państwa członkowskie. Ponadto, Trybunał dokonał już wykładni słowa "podróżny", nadając mu znaczenie szersze, niż obejmujące tylko konsumenta końcowego.
W związku z powyższym, uznając, że przepisy dotyczące procedury szczególnej nie są ograniczone do sprzedaży usług turystycznych na rzecz podróżnych, Trybunał oddalił w całości skargi Komisji wniesione przeciwko Polsce, Włochom, Republice Czeskiej, Grecji, Francji, Finlandii i Portugalii.
Tak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 27 września 2013 r. w sprawie C-193/11 Komisja przeciwko Polsce.
Źródło: http://curia.europa.eu, stan z dnia 27 września 2013 r.