VAT: umowa koprodukcyjna musi jasno określać wzajemne zobowiązania stron

Dopiero uwzględnienie wzajemnych obowiązków i praw pomiędzy podmiotami, które uczestniczą w koprodukcji pozwoli na ocenę skutków podatkowych wzajemnych świadczeń wynikających ze wspólnego przedsięwzięcia. Tak wynika z wyroku NSA z 19 grudnia 2014 r.

W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się spółka produkująca animowany film fabularny, w zakresie opodatkowania wkładu pieniężnego wniesionego przez koproducenta na produkcję tego filmu oraz nabycia współudziału w autorskich prawach majątkowych. Koproducent jako wkład ma wnieść określoną sumę pieniężną. Za to ma nabyć współudział w autorskich prawach majątkowych oraz związany z tym udział w zysku z tytułu eksploatacji filmu.

Powstało jednak pytanie, czy wkład pieniężny koproducenta w produkcję filmu w zamian za udział w zysku z filmu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy podlega opodatkowaniu nabycie przez koproducenta prawa filmu oraz związanego z nim udziału w zysku w produkcji filmowej.

Sama spółka uważała, że nabycie przez koproducenta praw do filmu nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ czynności te są podejmowane w ramach wspólnego przedsięwzięcia w postaci produkcji filmowej. Jej zdaniem oba podmioty zainteresowane są uzyskiwaniem dochodów z tytułu eksploatacji filmu od podmiotów trzecich, a nie wzajemnej wymianie świadczeń. W związku z powyższym przekazanie wkładu pieniężnego koproducenta na produkcję filmu w zamian za przekazanie udziału w autorskim prawie majątkowym do filmu nie będzie odpłatnym świadczeniem usług i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Fiskus się nie zgodził. Uznał, że w sprawie wystąpiły wszystkie konieczne elementy świadczenia określone w art. 8 ustawy o VAT, zaistniało bowiem odpłatne świadczenie usług przez stronę na rzecz koproducenta. Zdaniem fiskusa, świadczeniem w tym przypadku jest przeniesienie przez spółkę praw autorskich i pokrewnych dotyczących filmu na koproducenta. Wkład pieniężny na produkcję filmu wnoszony przez koproducenta w zamian za przekazanie praw autorskich i pokrewnych pełni zaś funkcję wynagrodzenia. W ocenie organu oznacza to, że czynność dokonywana pomiędzy stroną a koproducentem jest odpłatna i w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Zdaniem sądu zespół czynności prowadzących do powstania filmu, z których niektóre są wykonywane przez jedną stronę umowy, inne przez drugą stronę, jeszcze inne są wykonywane wspólnie, czy też są współfinansowane przez strony umowy, nie stanowi odpłatnego świadczenia na rzecz innego podmiotu, który współuczestniczy w wykonywaniu tych czynności. Powyższe jednak nie wyklucza powstania skutków podatkowych w zakresie podatku VAT w wyniku wykonywania poszczególnych czynności należących do procesu produkcji filmu. W szczególności podatek VAT może powstać z tytułu wniesienia aportu w postaci wkładu niepieniężnego, czy też z tytułu przeniesienia udziału w prawach autorskich do filmu.

Sąd uznał, że dopiero uwzględnienie wzajemnych obowiązków i praw pomiędzy podmiotami, które uczestniczą w koprodukcji oraz unormowań wynikających z ustawy o kinematografii, pozwoli na ocenę skutków podatkowych wzajemnych świadczeń wynikających ze wspólnego przedsięwzięcia. Zasadnicze pozostaje jednak ustalenie, jakie czynności wykonywane są przez producenta i koproducenta w ramach obowiązków ciążących na nich wzajemnie na podstawie umowy koprodukcyjnej, której efektem jest podział zysków. W tym celu konieczna jest dokładna znajomość wzajemnych praw i obowiązków producentów i koproducentów, które wynikają z umowy koprodukcji, a w pozostałym zakresie z ustawy o kinematografii.

Wyrok NSA z 19 grudnia 2014 r., sygn. akt I FSK 1653/13

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego