Tak wskazał NSA w wyroku z 26 sierpnia 2015 r. W przedmiotowej sprawie fiskus odmówił spółce zarejestrowania i wydania potwierdzenia zarejestrowania, jako podatnika podatku od towarów i usług oraz zarejestrowania i wydania potwierdzenia zarejestrowania, jako podatnika VAT-UE. Fiskus ustalił, że wskazany w zgłoszeniu VAT-R lokal to położone w piwnicy pomieszczenie gospodarcze bez okien, nieprzystosowane do pełnienia funkcji siedziby spółki i miejsca działalności gospodarczej. Według fiskusa adresu tego nie można było uznać za faktyczną siedzibę spółki. Spółka nie zgodziła się z fiskusem uznając, że brak jest przepisów zabraniających prowadzenia w piwnicy działalności gospodarczej, posiadania tam siedziby i adresu do korespondencji. Spółka podtrzymała żądanie rejestracji.

Sprawę ostatecznie rozstrzygnął NSA. Zdaniem sądu w sytuacji, gdy jednym z warunków rejestracji podatnika jest podanie "adresu jego siedziby", organ który stwierdza, że podany w zgłoszeniu rejestracyjnym adres nie ma rzeczywistego charakteru – trafnie stwierdza brak jednego z warunków do rejestracji, co skutkuje decyzją o odmowie takowej rejestracji. Pojęcie "adresu siedziby" podatnika nie oznacza adresu do doręczania korespondencji. Jak już wcześniej wskazano, adres taki, to faktyczne miejsce, w którym funkcjonuje zarząd przedsiębiorstwa i zapadają istotne decyzje dotyczące ogólnego nim zarządzania. Adres taki powinien zawierać nazwę miejscowości, ulicy, numer budynku oraz lokalu, który musi spełniać warunki dla funkcjonowania zarządu oraz zarządzania przedsiębiorstwem podatnika.

Dlatego według sądu fiskus trafnie przyjął, że lokal piwniczny, znajdujący się poza ewidencją porządkową lokalu budynku, w którym się mieści, nie spełnia w żadnym przypadku kryteriów "adresu siedziby" podatnika w rozumieniu części B.2 Formularza VAT-R "Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług". Podobnie za "adres siedziby" w tym rozumieniu (dla celów VAT) nie może być uznany adres udostępniany wielu podmiotom podlegającym wpisowi do rejestru przedsiębiorców w celu umożliwienia rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym, pod którym podmioty te nie wykonują faktycznie żadnej działalności, w tym funkcji zarządu.

Wyrok NSA z 26 sierpnia 2015 r., sygn. akt I FSK 112/15

Omówienie pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa

Dowiedz się więcej z książki
VAT. Wybór orzecznictwa
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł