W przedmiotowej sprawie małżeństwo prowadzi w formie spółki cywilnej działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług w zakresie opieki medycznej. W ramach majątku prywatnego małżeństwo nabyło niezabudowaną działkę. Angażując własne środki zdecydowało o budowie na tym gruncie budynku o funkcjach usługowej i mieszkalnej. Zawarta z firmą budowlaną umowa na roboty budowlane zakładała, że do realizacji przedmiotu umowy wykonawca użyje własne materiały i urządzenia. Za wykonane prace firma wystawi fakturę VAT. Zapłata za wykonanie przedmiotu umowy nastąpi poprzez przeniesienie prawa własności do lokali mieszkalnych oraz proporcjonalnie do powierzchni lokali części nabytego gruntu, na którym zostanie posadowiony budynek usługowo-mieszkalny. Po zakończeniu budowy lokal użytkowy wnioskodawca zamierza wraz z żoną wprowadzić aportem do spółki i wykorzystywać, jako przychodnię, w której będzie świadczyć usługi w zakresie opieki medycznej.

Istota sprawy sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy małżonek dokonując sprzedaży lokali mieszkalnych wraz udziałem w gruncie będzie z tego tytułu podatnikiem VAT.

W ocenie fiskusa planowaną dostawę wybudowanych lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie należy traktować, jako dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu VAT, a małżonek jako dokonujący ich dostawy stanie się podatnikiem VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2.

Zdaniem WSA w Bydgoszczy, do którego trafiła sprawa nie sposób przyjąć, że okoliczności sprawy wskazują na komercyjny charakter podjętej inwestycji. Nie można przyjąć, że działania małżonka zmierzające do sprzedaży przedmiotowych lokali mieszkalnych, już na etapie podjęcia decyzji o inwestycji budowlanej wypełniały definicję działalności gospodarczej. Dlatego też w ocenie sądu sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie nie będzie przejawem działalności gospodarczej. Nie można też mówić w odniesieniu do takiej sprzedaży o wystąpieniu okoliczności wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zdaniem sądu interpretacja organu podatkowego prowadzić musiałaby do wniosku, że w przypadku osoby fizycznej , która uzyskuje dochody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej każde nabycie przez nią składnika majątku należałoby utożsamiać jako aktywność w sferze prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Taka interpretacja, zdaniem Sądu, biorąc już tylko pod uwagę treść przepisu art. 15 ust. 2 jest niedopuszczalna.

Wyrok WSA w Bydgoszczy z 19 lutego 2013 r., I SA/Bd 22/13