Sprawa dotyczyła podatnika, który odziedziczył po swojej babci 2/5 udziałów w mieszkaniu. Babcia zmarł w grudniu 2012 r. W maju 2013 r. wraz z współwłaścicielem mieszkania postanowił sprzedać mieszkanie. Ze sprzedaży Panowie otrzymali 900 tys. zł. Podatnikowi przypadło z tego 360 tys. zł. Za uzyskane środki podatnik kupił do majątku osobistego kawalerkę za 258 tys. zł. Zawarł również umowę przedwstępną na zakup do majątku osobistego innego lokalu za cenę 270 tys. zł. Zakup ten będzie częściowo finansowany kredytem oraz ze środków własnych w wysokości 170 tys. zł. Łącznie na zakup obu lokali mieszkalnych podatnik przeznaczy 428 tys. zł środków własnych i 100 tys. zł kredytu. Jak wskazał oba mieszkania kupione zostały na własne potrzeby mieszkaniowe. Podatnik planuje w przyszłości umożliwić zamieszkanie w nich swoich dzieci, aby możliwie wcześnie uczyły się prowadzić samodzielne gospodarstwo domowe, nawet pozostając jeszcze na utrzymaniu rodziców. Planuje także w najbliższym czasie remont mieszkania, w którym obecnie mieszka wraz z rodziną. Na czas remontu planowana jest przeprowadzka do jednego z nabytych mieszkań. Zanim jednak podatnik wraz z żoną uznają, że dzieci są gotowe do wyprowadzki, planowane jest wynajęcie obu mieszkań. Środki uzyskane z najmu podatnik zamierza przeznaczać na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup drugiego mieszkania oraz bieżące koszty utrzymania mieszkań.

Podatnik zapytał fiskusa czy zakup na własne cele mieszkaniowe dwóch mieszkań, przy jednoczesnym posiadaniu mieszkania dotychczasowego, uprawnia do skorzystania z ulgi.

Fiskus uznał, że nie. Organ wskazał, że wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia udziału w mieszkaniu na nabycie lokali mieszkalnych, nie w celu zamieszkania w nich, lecz w celu ich wynajmowania i uzyskiwania z tego tytułu przychodu z najmu, nie spełnia warunku zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT. W konsekwencji nabycie lokali mieszkalnych, w których podatnik nie zamieszka, i które będą oddane do używania na podstawie umowy najmu, nie uprawnia podatnika do skorzystania ze zwolnienia z ulgi mieszkaniowej.

Sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Sąd zwrócił uwagę, że ustawodawca w odniesieniu do omawianego zwolnienia posługuje się zwrotem niedookreślonym "własnych celów mieszkaniowych". Zdaniem sądu dokonując wykładni art. 21 ust 1 pkt 131 ustawy o PIT, który reguluje to zwolnienie nie można poprzestać wyłącznie na jego wykładni językowej, tracąc tym samym z pola widzenia cel, jaki ustawodawca zamierzał osiągnąć regulując tę materię. W ocenie NSA zwrotu tego nie można zawężać. Ustawodawca w żaden sposób nie limituje, bowiem lokali, które podatnik może nabyć. To zaś, czy podatnik w drodze nabytych lokali realizuje własne cele mieszkaniowe, bądź jego działania wypełniają znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, wymaga indywidualnej oceny w konkretnym stanie faktycznym.

Wyrok NSA z 17 maja 2017 r., II FSK 1053/15

 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Vademecum Głównego Księgowego
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów