Dla ustalenia zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 9 ustawy o podatku VAT dostawy działek niezabudowanych, wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

W wyroku z dnia 8 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Gd 353/11 (wyrok nieprawomocny), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną wydaną w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek, znajdujących się na terenie, dla którego nie ma obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego teren ten został określony jako "teren predysponowany do rozwoju wielofunkcyjnego", a w istniejącej ewidencji gruntów teren ten jest wykazany jako grunty rolne.

Zdaniem organu podatkowego, ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m. in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych. W stanie faktycznym opisanym we wniosku sprzedane grunty mogły być przeznaczone pod zabudowę, na co wskazuje zapis w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - "teren predysponowany do rozwoju wielofunkcyjnego", a zatem sprzedaż ta nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie wyłączenia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zdaniem WSA, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.  Oznacza to, że ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym lub działek rekreacyjnych. W związku z tym, że w ustawie o VAT nie sprecyzowano pojęć terenu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę należy sięgnąć do dyrektywy interpretacyjnej związanej z wykładnią systemową zewnętrzną.

Przepisem, który nawiązuje do podstawy opodatkowania jest art. 21 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Przepis ten stanowi, że podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Z wykładni tego przepisu jednoznacznie wynika, że przy interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT dotyczącego zwolnień z tytułu dostawy terenów innych niż budowlane lub nie przeznaczonych pod zabudowę decydujące znaczenie będą miały dane wynikające z ewidencji gruntów. W związku z tym, że studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie jest źródłem prawa miejscowego, wbrew stanowisku organu podatkowego, nie może ono stanowić podstawy do ustalenia prawa do zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

W świetle więc tego przepisu, przy zastosowaniu art. 21 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla klasyfikacji terenu niezabudowanego wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Jolanta Mazur