Spółka zarządzająca niemieckimi funduszami też jest zwolniona z CIT

Wielość systemów prawnych w ramach wspólnego rynku Unii Europejskiej, skutkująca różnym ujęciem statusu podatnika podatku dochodowego, nie może niweczyć podstawowego celu, jakim jest zapewnienie efektywnego zwolnienia z opodatkowania instytucji wspólnego inwestowania.

Tak wskazał NSA w wyroku z 8 października 2015 r. W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się spółka inwestycyjna, założona i działająca na podstawie prawa niemieckiego. Działalność spółki obejmuje zarządzanie niemieckimi funduszami inwestycyjnymi. Niemieckie fundusze inwestycyjne nie są odrębnymi, samoistnymi podmiotami, tzn. nie są spółkami kapitałowymi ani osobowymi, ani innymi osobami prawnymi, ani też jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej. Stanowią wyodrębniony majątek będący z cywilnoprawnego punktu widzenia własnością spółki. W świetle niemieckich przepisów podatkowych są one jednak traktowane, jako odrębni podatnicy niemieckiego podatku od osób prawnych i mają swoje odrębne niemieckie numery identyfikacji podatkowej.

W zakresie zobowiązań podatkowych, spółka jest ustawowym przedstawicielem zarządzanych przez siebie funduszy inwestycyjnych, co oznacza, iż reprezentuje ona te fundusze, jako podatników. Dochody wynikające z inwestycji przypisanych do danego funduszu inwestycyjnego są jednak uznawane w świetle niemieckiego prawa podatkowego za dochody tego funduszu. Konsekwentnie, dochody takie nie są wykazywane w deklaracji podatkowej składanej w Niemczech przez spółkę. Dochody, które są uznawane w świetle niemieckiego prawa za dochody funduszu inwestycyjnego (jako odrębnego podatnika) są zwolnione z niemieckiego podatku od osób prawnych. Są tam opodatkowane na poziomie inwestorów.

Spółka zapytała fiskusa, czy w związku z tym posiada w Polsce status podatnika CIT w zakresie dochodów wynikających z działalności inwestycyjnej dotyczącej zarządzanych funduszy inwestycyjnych i czy dochody tych funduszy będą zwolnione z podatku?

Sama spółka uważa, że status podatnika CIT w Polsce posiada, a dochody wynikające z działalności funduszy inwestycyjnych przez nią zarządzanych powinny korzystać ze zwolnienia z CIT, gdyż takie zwolnienie nie mogłoby być stosowane przez same fundusze inwestycyjne bezpośrednio. Te fundusze inwestycyjne nie mają bowiem w Polsce statusu podatnika i nie mogłyby zarejestrować się jako taki podatnik. Spółka uważa, że jeżeli także ona nie mogłaby być z tego tytułu zwolniona to oznaczałoby to dyskryminację tych funduszy inwestycyjnych oraz naruszenie zasady swobodnego przepływu kapitału.

Fiskus nie zgodził się z tym, że dochody dotyczące funduszy inwestycyjnych będą zwolnione z podatku dochodowego. Według fiskusa, skoro zwolnieniu podmiotowemu może podlegać jedynie podmiot, który jest podatnikiem, to funduszy inwestycyjnych, które podatnikami nie są, nie można uznać za instytucję wspólnego inwestowania wymienioną w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT.

Ze stanowiska fiskusa wynika więc, że jakikolwiek podmiot z kraju Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, który w świetle polskiego prawa krajowego nie spełnia koniecznych przesłanek podmiotowych dla uznania go za podatnika polskiego podatku dochodowego od osób prawnych, nie mógłby korzystać ze zwolnienia podatkowego.

NSA, do którego ostatecznie trafiła ta sprawa nie zgodził się z tym stanowiskiem fiskusa. Sąd przypomniał, że w 2009 r. Komisja Europejska zwróciła się do Polski o zakończenie dyskryminacyjnego opodatkowania zagranicznych funduszy emerytalnych, funduszy inwestycyjnych i instytucji finansowych. Art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT został więc wprowadzony do polskiego porządku po to, aby zapewnić zgodność polskich przepisów podatkowych z normami prawa europejskiego. Istotny jest przede wszystkim cel tego przepisu, tj. zapewnienie realizacji europejskich zasad traktatowych: swobodnego przepływu kapitału oraz swobody przedsiębiorczości. Dlatego sąd uznał, że podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych będzie spółka zarządzająca niemieckim funduszem inwestycyjnym w zakresie, w jakim reprezentuje ten fundusz i w tym kontekście należy oceniać spełnienie warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT.

Wyrok NSA z 8 października 2015 r., sygn. akt II FSK 2280/13

Omówienie pochodziz programu Vademecum Głównego Księgowego

Dowiedz się więcej z książki
	CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość rzetelna i aktualna wiedza darmowa wysyłka od 50 zł