W przedmiotowej sprawie żołnierz wystąpił do fiskusa z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w PIT. Uznał, że kwoty otrzymane w 2010 r. od Wojskowej Agencji Mieszkaniowej tytułem świadczenia mieszkaniowego były wolne od podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy o PIT. Wojskowa Agencja Mieszkaniowa była bowiem agencją wykonawczą w rozumieniu ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Fiskus odmówił jednak stwierdzenia nadpłaty wskazując, że kwestia świadczeń związanych z zakwaterowaniem żołnierzy została wprost uregulowana w art. 21 ust. 1 pkt 49 i art. 52c ust. 1 i 2 ustawy o PIT. Przepisy to według fiskusa tworzą wyodrębniony katalog zwolnień podmiotowych i przedmiotowych, którego adresatami są żołnierze. Fiskus uznał więc, że wprowadzenie indywidualnej kategorii zwolnień podatkowych wyklucza możliwość zastosowania innej podstawy prawnej.
Sprawa trafiła do NSA. Zdaniem sądu kasacyjnego fiskus doszedł do nieuprawnionego wniosku, że w ustawie o PIT zawarto zamknięty katalog zwolnień podmiotowych, których adresatami są żołnierze, a art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy o PIT nie ma zastosowania do opisanego we wniosku świadczenia mieszkaniowego wypłacanego żołnierzowi przez Wojskową Agencję Mieszkaniową. Bez wątpienia przedmiotem uregulowania art. 21 ust. 1 pkt 49 oraz art. 52c ust. 1 i 2 ustawy o PIT są świadczenia wypłacane na podstawie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej – niemniej jednak, nie można na tej podstawie wyprowadzić wniosku, że w ustawie o PIT zawarto katalog zamknięty, tworzący odrębną kategorię zwolnień podatkowych, których adresatami byliby żołnierze, a przedmiotem środki wypłacane przez Wojskową Agencję Mieszkaniową. Żaden przepis przywołanej ustawy nie wprowadza takiego katalogu.
NSA oddalił więc skargę kasacyjną fiskusa.
Wyrok NSA z 15 stycznia 2014 r., II FSK 2625/13