Tematem interpretacji jest ulga na badania i rozwój (B+R), obwiązująca od 2016 r. Od 2017 r. będzie ona zmieniona przez tzw. małą ustawę o innowacyjności. Nowelizacja nie rozwieje jednak dotychczasowych wątpliwości, w którym momencie odliczyć wydatki na B+R.
Zobacz: Ustawa wprowadzająca ulgi podatkowe na działalność B+R opublikowana >>
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT (i art. 22e ust. 1 ustawy o PIT), można odliczyć wydatki na innowacyjność, które są zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Inny przepis tej samej ustawy (art. 15 ust. 4a) wyraźnie zaś stanowi, że wydatki na prace rozwojowe mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:
- w miesiącu, w którym zostały poniesione, albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
- jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
- poprzez odpisy amortyzacyjne.
Z drugiej strony przepisy o uldze na B+R wskazują, że „odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane”.
Problem pojawia się jeśli momenty wynikające z obu przepisów są różne np. spółka faktycznie ponosi wydatki w grudniu 2016 r., ale w świetle art. 15 ust. 4a będzie je zaliczać do kosztów uzyskania przychodów od stycznia 2017 r.
Pojawiło się pytanie - jak w świetle przepisów o uldze B+R należy odliczać koszty kwalifikowane w zeznaniu za rok podatkowy, w którym je poniesiono.
W odpowiedzi na to pytanie Ministerstwo Finansów twierdzi, że decyduje moment ujęcia wydatków w kosztach uzyskania przychodów. Możliwość odliczenia odnosi się wyłącznie do tej kategorii wydatków, które są już kosztem podatkowym. W przypadku prac rozwojowych ustawodawca wskazuje moment podatkowego ich rozliczenia w kosztach uzyskania przychodów. "Jeżeli więc podatnik ponosi koszty prac rozwojowych, które stanowią w danym roku podatkowym koszty uzyskania przychodów, to w rozliczeniu za ten rok podatkowy może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową (po spełnieniu warunków wynikających z przepisów)" – twierdzi MF.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie był jednak innego zdania. Stwierdził, że przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem. A z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT wynika wprost, że odliczenia kosztów kwalifikowanych dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym je poniesiono. Bez znaczenia jest zatem, kiedy wydatki te będą mogły zostać potrącone jako koszty uzyskania przychodu – stwierdził dyrektor izby.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 września 2016 r., sygn. IPPB5/4510-813/16-2/MR.
