Mamy umowy na czas nieokreślony, ale nie wiemy, ile czasu będziemy obsługiwać klienta. W skali miesiąca żadna płatność od klienta nie przekracza kwoty 15.000 zł, w skali roku też mi się to nie zdarza, ale jeżeli policzę okres trwającej umowy to przekraczam w niektórych przypadkach kwotę 15.000 zł.

Czy klienci od dnia 1 stycznia 2017 r. powinni płacić przelewem?

Są to różne kwoty, od 150 zł miesięcznie do 800 zł miesięcznie (zależy od klienta). Wydaje mi się, że wolą ustawodawcy było, aby przy jednorazowej transakcji nie przekroczyć 15.000 zł, natomiast nie sumować umowy. Taka wątpliwość nasuwa się do różnych rodzajów działalności, które prowadzimy: najmu z umowami na czas określony i nieokreślony, zakupy od hurtowni, z którą od dawna współpracujemy, jednak bez żadnej umowy.

Jak podejść do tego problemu?

Odpowiedź:

Uważam, że w takich przypadkach, jak wskazany, dokonywanie i przyjmowanie płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego nie będzie konieczne, a w konsekwencji przepisy wyłączające możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z naruszeniem tego obowiązku nie będą miały zastosowania.

Uzasadnienie:

Z początkiem 2017 r. nastąpi obniżenie limitu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) – dalej u.s.d.g., do 15.000 zł. Oznacza to, że znacznie częściej niż obecnie przedsiębiorcy będą obowiązani do dokonywania i przyjmowania płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą za pośrednictwem rachunku płatniczego.

Obniżeniu wskazanego limitu towarzyszyć będzie dodanie zostaną art. 22p ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) - dalej u.p.d.o.f., oraz art. 15d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888) - dalej u.p.d.o.p., które zawierać będą przepisy wyłączające możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z naruszeniem obowiązku dokonywania i przyjmowania płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą za pośrednictwem rachunku płatniczego.

Uważam przy tym, że przepisy art. 22 ust. 1 u.s.d.g. dotyczą wyłącznie transakcji, których wartość jest znana w momencie ich dokonywania. Nie można bowiem od przedsiębiorców wymagać, aby zgadywali czy szacowali wartość dokonywanych transakcji.

Dlatego też uważam, że w takich przypadkach jak wskazany, tj. w przypadku umów o świadczenie usług księgowych zawieranych na czas nieokreślonych, gdy w skali okresu rozliczeniowego (np. miesiąca) płatność nie przekracza 15.000 zł, przyjmowanie dokonywanie i przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą za pośrednictwem rachunku płatniczego nie będzie konieczne (bez względu na łączną wartość usług świadczonych na podstawie jednej umowy w skali kilku czy kilkunastu lat). W konsekwencji uważam, że w przypadkach takich przepisy art. 22p u.p.d.o.f. oraz art. 15d u.p.d.o.p. nie będą wyłączały możliwości rozpoznawania podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Analogicznie ma się rzecz w przypadku umów najmu zawieranych na czas nieokreślony.

Również w przypadku zakupów w hurtowni przepisy art. 22 ust. 1 u.s.d.g. mają i będą mieć zastosowanie tylko w przypadku pojedynczych operacji zakupu towarów, których wartość przekracza i przekraczać będzie limit. Nie ma podstaw do wymagania od przedsiębiorców sumowania wartości poszczególnych operacji takich operacji zakupów.

Tomasz Krywan
 

Vademecum Głównego Księgowego
Artykuł pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami