Czy zakup obiektywu można zaliczyć jednorazowo do kosztów?
Podatnik zakupił w 2007 r. aparat fotograficzny za kwotę poniżej 3500 zł. Zakup ten został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. W roku 2009 podatnik zakupił obiektyw do tego aparatu za kwotę ponad 3500 zł netto.
Czy obiektyw można zaliczyć jednorazowo do kosztów, zważywszy na fakt, że mamy do czynienia z małym podatnikiem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zgodnie z dyspozycją art. 22a ust. 1 u.p.d.o.f., środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. Podatnicy mogą jednak, jak wskazuje ustawodawca w art. 22d ust. 1 u.p.d.o.f., nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g u.p.d.o.f., nie przekracza 3500 zł Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania, a sprzęt taki (w tym wypadku aparat fotograficzny) powinien zostać wpisany do ewidencji wyposażenia.
Art. 22k ust. 7 u.p.d.o.f. stanowi, że podatnicy którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11 u.p.d.o.f., oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 KŚT, z wyłączeniem samochodów osobowych; w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro (w latach 2009 i 2010 limit amortyzacji jednorazowej - w każdym z tych lat - wynosi 100.000 euro) łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Art. 5a pkt 20 u.p.d.o.f. stanowi, że za małego podatnika uważa się podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Zatem, jak wynika z przytoczonych powyżej przepisów, obowiązek ustawowy wpisania nabytych sprzętów do ewidencji środków trwałych i dokonywania ich amortyzacji dotyczy tylko tych środków, których wartość przekracza 3500 zł. Jeśli koszty nabycia sprzętu są niższe niż 3500 zł, to od woli podatnika zależy, czy wpisze je do ewidencji środków trwałych i będzie amortyzował, czy zaliczy je bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów.
Jeśli wartość zakupionego obiektywu do aparatu przekroczyła wartość 3500 zł, musi on zostać wpisany do ewidencji środków trwałych i musi być amortyzowany. Ponieważ mamy tutaj do czynienia z małym podatnikiem w rozumieniu u.p.d.o.f., może on dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w roku podatkowym, w którym środek trwały (w tym przypadku obiektyw do aparatu) został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środek trwały zostały wprowadzone do tej ewidencji. Zatem mały podatnik, amortyzując jednorazowo zakupiony obiektyw, może całą jego wartość zaliczyć do kosztów podatkowych w miesiącu wprowadzenia go do ewidencji.