Odpowiedź:
Prowadzenie remontu przez przedsiębiorcę w budynku mieszkalnym powoduje jego zajęcie na prowadzenie działalności gospodarczej. W konsekwencji budynek ten powinien być opodatkowany stawkami właściwymi dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 1a ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 849 z późn. zm.) – dalej u.p.o.l. grunty, budynki i budowle są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej jeżeli są w „posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych”.
Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. najwyższa stawka podatku od nieruchomości ma zastosowanie do budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz do budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) podstawą wymiaru podatku powinny być dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków. W konsekwencji, klasyfikacja budynków jako mieszkalne powinna wynikać z EGiB.
Budynki mieszkalne mogą być jednak opodatkowane najwyższą stawką podatku od nieruchomości w przypadku zajęcia ich na prowadzenie działalności gospodarczej. W orzecznictwie dominuje pogląd, zgodnie z którym prowadzenie remontu przez przedsiębiorcę oznacza zajęcie tego budynku na prowadzeniem w nim działalności gospodarczej. Takie stanowisko zajął np. NSA w wyroku z dnia 1 czerwca 2012 r. (II FSK 2304/10) oraz WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 17 września 2008 r. (I SA/Ol 315/08). 
W wyroku NSA z dnia 30 lipca 2013 r. (II FSK 2012/11), powołanym w pytaniu, sąd stwierdził, że „Odpowiadając na pytanie dotyczące uznania nieruchomości Skarżącej za nieruchomości związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, organ wskazał na stosowanie do nich stawek jak za działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych (w tym lokali mieszkalnych) i gruntów związanych z tymi budynkami”. Wyrok nie poruszał natomiast kwestii zajęcia budynków mieszkalnych na prowadzenie działalności gospodarczej.

Łukasz Kupień

Odpowiedzi udzielono 17.11.2015 r.