Jesteśmy firmą zajmującą się m.in. transportem. W sierpniu podjedliśmy decyzję o zlikwidowaniu działu transportowego, gdyż nie przynosił zysków. Na stanie środków trwałych mamy trzy tiry. Od tych samochodów naliczaliśmy amortyzację jednak do podatku dochodowego od momentu podjęcia decyzji o likwidacji działu transportowego nie księgowaliśmy w koszty podatkowe. Nie wiem czy dobrze robiliśmy - informację taką otrzymałam z "telefonicznej informacji podatkowej". W grudniu sprzedaliśmy samochody.
Czy amortyzację, której w poprzednich miesiącach nie zaliczyliśmy w koszty podatkowe możemy zaliczyć w grudniu - w miesiącu sprzedaży?
Z brzmienia art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm. zm.) - dalej u.p.d.o.f., odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzono do ewidencji do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.
Likwidacja środków trwałych może być spowodowana, poza naturalnym zużyciem, także przypadkami losowymi (pożar, powódź, kradzież) lub decyzjami ekonomicznymi (zmianą profilu działalności).
W świetle powyższego – mojej ocenie – Podatnik miał prawo dokonywać odpisów umorzeniowych do momentu podjęcia decyzji o likwidacji działu transportowego.
Zauważyć należy, że w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a u.p.d.o.f., przychodem z działalności gospodarczej są (m.in.) przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą środków trwałych ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (na podstawie art. 10 ust. 2 u.p.d.o.f. dotyczy to również wycofane z działalności gospodarczej). W art. 19 ust. 1 u.p.d.o.f. postanowiono, że przychodem z odpłatnego zbycia ww. środków trwałych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.
Zgodnie zaś z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z tym, że - w myśl art. 22 ust. 8 u.p.d.o.f. - w przypadku składników majątku stanowiących środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu ich zużycia (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Z art. 23 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f., wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie środków trwałych. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia ww. składników majątku.
Jak wynika z powyższego, przy sprzedaży środka trwałego (samochodu) kosztem uzyskania przychodu jest różnica między wartością początkową środka trwałego, a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych (art. 23 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f.).
Natomiast dochód ze sprzedaży tego samochodu Podatnik będzie zobowiązana ustalić w oparciu o art. 24 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., zgodnie z którym dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia składników majątku jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że niezamortyzowana wartość ww. środka trwałego stanowić będzie koszt uzyskania przychodu z chwilą jego odpłatnego zbycia.
Czy amortyzację, której w poprzednich miesiącach nie zaliczyliśmy w koszty podatkowe możemy zaliczyć w grudniu - w miesiącu sprzedaży?
Z brzmienia art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm. zm.) - dalej u.p.d.o.f., odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzono do ewidencji do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.
Likwidacja środków trwałych może być spowodowana, poza naturalnym zużyciem, także przypadkami losowymi (pożar, powódź, kradzież) lub decyzjami ekonomicznymi (zmianą profilu działalności).
W świetle powyższego – mojej ocenie – Podatnik miał prawo dokonywać odpisów umorzeniowych do momentu podjęcia decyzji o likwidacji działu transportowego.
Zauważyć należy, że w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a u.p.d.o.f., przychodem z działalności gospodarczej są (m.in.) przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą środków trwałych ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (na podstawie art. 10 ust. 2 u.p.d.o.f. dotyczy to również wycofane z działalności gospodarczej). W art. 19 ust. 1 u.p.d.o.f. postanowiono, że przychodem z odpłatnego zbycia ww. środków trwałych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.
Zgodnie zaś z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z tym, że - w myśl art. 22 ust. 8 u.p.d.o.f. - w przypadku składników majątku stanowiących środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu ich zużycia (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Z art. 23 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f., wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie środków trwałych. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia ww. składników majątku.
Jak wynika z powyższego, przy sprzedaży środka trwałego (samochodu) kosztem uzyskania przychodu jest różnica między wartością początkową środka trwałego, a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych (art. 23 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f.).
Natomiast dochód ze sprzedaży tego samochodu Podatnik będzie zobowiązana ustalić w oparciu o art. 24 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., zgodnie z którym dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia składników majątku jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że niezamortyzowana wartość ww. środka trwałego stanowić będzie koszt uzyskania przychodu z chwilą jego odpłatnego zbycia.