1. Zgłoszenie ekspozycji
Każdy pracownik niezwłocznie po ekspozycji powinien zgłosić ten fakt, wyznaczonemu lekarzowi. Lekarz powinien przeprowadzić z osobą poszkodowaną dokładny wywiad na temat zdarzenia, by ocenić prawdopodobieństwo zakażenia. Dane dotyczące zdarzenia, w tym data i godzina, powinny być odnotowane.
W sytuacji potwierdzenia prawdopodobieństwa zakażenia lekarz powinien zlecić wykonanie odpowiednich badań.
W przypadku, jeżeli pracownik nie podda się badaniom lub odmówi przyjęcia leku antyretrowirusowego, fakt ten należy odnotować oraz uzyskać własnoręczny podpis pracownika.
Działania z zakresu profilaktyki poekspozycyjnej należy rozpocząć tak szybko, jak to jest możliwe. Najkorzystniej jest przyjąć leki w ciągu 1-2 godzin po ekspozycji, ale przed upływem 24 godzin. W przypadku wątpliwości korzystniej jest rozpocząć leczenie, a w razie wykluczenia wskazań przerwać terapię.
Ponadto należy rozważyć wskazania do profilaktyki związanej z narażeniem na zakażenie HBV. U osób nieszczepionych możliwe jest zastosowanie profilaktyki czynnej (szczepionka) i biernej (immunoglobulina). Immunoglobulinę anty-HBs należy podać w ciągu 24 godzin od ekspozycji.
Jeżeli lekarz oceni, iż sytuacja tego wymaga – powinien podać pierwszą dawkę leku antyretrowirusowego, a osobę, która przyjęła pierwszą dawkę leku antyretrowirusowego należy skierować na kontynuację terapii do Poradni Profilaktycznej lub do Izby Przyjęć najbliższego szpitala zakaźnego.
Anna Kurach
Każdy pracownik niezwłocznie po ekspozycji powinien zgłosić ten fakt, wyznaczonemu lekarzowi. Lekarz powinien przeprowadzić z osobą poszkodowaną dokładny wywiad na temat zdarzenia, by ocenić prawdopodobieństwo zakażenia. Dane dotyczące zdarzenia, w tym data i godzina, powinny być odnotowane.
W sytuacji potwierdzenia prawdopodobieństwa zakażenia lekarz powinien zlecić wykonanie odpowiednich badań.
W przypadku, jeżeli pracownik nie podda się badaniom lub odmówi przyjęcia leku antyretrowirusowego, fakt ten należy odnotować oraz uzyskać własnoręczny podpis pracownika.
Działania z zakresu profilaktyki poekspozycyjnej należy rozpocząć tak szybko, jak to jest możliwe. Najkorzystniej jest przyjąć leki w ciągu 1-2 godzin po ekspozycji, ale przed upływem 24 godzin. W przypadku wątpliwości korzystniej jest rozpocząć leczenie, a w razie wykluczenia wskazań przerwać terapię.
Ponadto należy rozważyć wskazania do profilaktyki związanej z narażeniem na zakażenie HBV. U osób nieszczepionych możliwe jest zastosowanie profilaktyki czynnej (szczepionka) i biernej (immunoglobulina). Immunoglobulinę anty-HBs należy podać w ciągu 24 godzin od ekspozycji.
Jeżeli lekarz oceni, iż sytuacja tego wymaga – powinien podać pierwszą dawkę leku antyretrowirusowego, a osobę, która przyjęła pierwszą dawkę leku antyretrowirusowego należy skierować na kontynuację terapii do Poradni Profilaktycznej lub do Izby Przyjęć najbliższego szpitala zakaźnego.
Anna Kurach