Odpowiedź: wymiar urlopu wypoczynkowego w żaden sposób nie wpływa na ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Nie ma bowiem żadnego związku z obowiązkiem opłacania składek z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę.

Uzasadnienie: zgodnie z art. 152 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy – dalej k.p., pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego.
Jak wynika z treści art. 154 § 1 k.p. wymiar urlopu wynosi:
20 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,
26 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
Wymiar urlopu wypoczynkowego, określony w k.p., obowiązuje pracodawcę jedynie co do jego minimalnego wymiaru. Oznacza to, że pracodawca może przyznać pracownikowi dłuższy urlop.
Potwierdza to m.in. wyrok SA w Katowicach z dnia 2 grudnia 2008 r., III AUa 449/08, LEX nr 575167; "Regulacja art. 154 § 1 k.p. wyznacza jedynie podstawowy wymiar urlopu wypoczynkowego, który może być odmiennie, tj. korzystniej unormowany choćby w umowie o pracę czy też w układach zbiorowych pracy, biorąc pod uwagę specyficzne warunki panujące na danym stanowisku pracy bądź charakterystyczne dla określonego zawodu, nie pozbawiając jednak takiego dodatkowego urlopu charakteru urlopu wypoczynkowego, którego przeznaczeniem jest przede wszystkim wypoczynek i regeneracja sił konkretnego pracownika. Tym bardziej, iż zarówno umowa o pracę, jak i układ zbiorowy pracy stanowią źródła prawa pracy tożsame z kodeksem pracy".
Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia mogą być obliczane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu 3 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu; w przypadkach znacznego wahania wysokości wynagrodzenia okres ten może być przedłużony do 12 miesięcy (art. 172 k.p.).
Z treści pytania nie wynika, co konkretnie miałoby podlegać oskładkowaniu. Przyjmując, że może chodzić o świadczenie urlopowe, Autorka wskazuje regulacje dotyczące tej kwestii.
Na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych – dalej u.z.f.ś.s., wysokość świadczenia urlopowego nie może przekroczyć wysokości odpisu podstawowego na ZFŚS - odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika. Co do zasady wysokość świadczenia ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracownika.
Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe - dalej r.z.u.s. świadczenie urlopowe do wysokości nieprzekraczającej rocznie kwoty odpisu podstawowego określonej w u.z.f.ś.s., nie jest uwzględnianie w podstawie wymiaru składek. Oznacza to, że oskładkowaniu podlega nadwyżka ponad ustaloną kwotę odpisu podstawowego na ZFŚS.