Od 1 stycznia 2011 r. płatnicy będący zakładami pracy chronionej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 przekazują w 40% na PFRON, a w 60% — na ZFRON.
Do 31 grudnia 2010 r. ZPCH kwotę nieodprowadzonych zaliczek za te okresy przekazywał w 90% na ZFRON oraz w 10% na PFRON.
W związku z powyższą zmianą, zmianie uległa intensywność pomocy w przypadku zwolnień, o których mowa w art. 38 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zaliczki, do których ma zastosowanie ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., mogą być przeznaczone na pokrycie wydatków w wysokości nieprzekraczającej 54% wartości zwolnienia.
Pracodawca prowadzący ZPCH zobowiązany jest do przeznaczania co najmniej 15% środków funduszu na indywidualne programy rehabilitacji oraz co najmniej 10% środków funduszu na pomoc indywidualną dla niepełnosprawnych pracowników i byłych niepracujących niepełnosprawnych pracowników tego zakładu. Suma 15% środków funduszu oraz 75% pozostałych środków funduszu daje 90% środków funduszu. W związku z powyższym intensywność pomocy po dniu 1 stycznia 2011 r. wynosi 54% wartości tego zwolnienia (60% x 90%) = 54%.
Natomiast zaliczki, do których ma zastosowanie ww. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., mogą być przeznaczone na pokrycie wydatków w dotychczasowej wysokości, tj. nieprzekraczającej 81% wartości zwolnienia.