W kwestionowanych ogłoszeniach ustanowiono wymóg bardzo dobrej znajomości "pierwszego języka" - jednego z języków urzędowych Unii Europejskiej (wówczas było ich 23) oraz zadowalającej znajomości "drugiego języka" - jednego z trzech wskazanych. Ten drugi język miał być używany do korespondencji między EPSO a kandydatami, a także w postępowaniu konkursowym, na rożnych jego etapach. Ograniczenie wyboru do wskazanych języków miało być uzasadnione w szczególności interesem służby, który wymaga by kandydaci byli niezwłocznie gotowi do pracy i mogli skutecznie komunikować się w codziennej pracy - w przeciwnym razie poważnie ucierpiałaby wydajność pracy w unijnych instytucjach. Natomiast Włochy i Hiszpania zarzuciły, że ogłoszenia tak sformułowane  są dyskryminujące i naruszają system językowy Unii (ustanowiony rozporządzeniem Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego EWG, z pózn. zmianami) oraz zasadę proporcjonalności, zarówno w zakresie obowiązku wyboru niemieckiego, angielskiego lub francuskiego jako języka komunikowania się z EPSO, jak również w ogóle jako drugiego języka w tych konkursach.

 

W odniesieniu do ograniczenia wyboru języka w kontaktach między kandydatami a EPSO Sąd UE nawiązał do wyroku Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-566/10 P Włochy przeciwko Komisji . Wskazał, że - w braku odmiennych przepisów (a tak było w przypadku trzech kwestionowanych ogłoszeń) - stosunki między unijnymi instytucjami a zarówno ich urzędnikami i pracownikami, jak i kandydatami uczestniczącymi w konkursie na takowych podlegają regulacji rozporządzenia nr 1. Zatem skoro zgodnie z tym rozporządzeniem "Dokumenty kierowane do instytucji przez Państwo Członkowskie lub osobę podlegającą jurysdykcji Państwa Członkowskiego są sporządzane w jednym z języków urzędowych do wyboru przez nadawcę. Odpowiedź jest sporządzana w tym samym języku." (art. 2), a instytucja nie skorzystała z przewidzianej w art. 6 możliwości przyjęcia szczególnych zasad w swoim regulaminie, to ogłoszenia naruszają rozporządzenie nr 1. Sąd  UE uznał tę przyczynę za wystarczającą dla stwierdzenia nieważności trzech kwestionowanych ogłoszeń, bez potrzeby badania kwestii naruszenia zakazu dyskryminacji ze względu na język. W konsekwencji to kandydat ma prawo wyboru języka, w którym sporządza swoje zgłoszenie (spośród wszystkich języków urzędowych Unii), a korespondencja EPSO z kandydatem musi być prowadzona w wybranym przezeń języku.