Pracodawca nie może dopuścić do pracy osoby, która poddała się lekarskim badaniom pracowniczym.

Badania wstępne dotyczą osób przyjmowanych do pracy oraz pracowników przenoszonych na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe. Pracodawca nie jest obowiązany skierować podwładnego na badania wstępne, jeśli zawiera z nim kolejną umowę o pracę bezpośrednio po rozwiązaniu poprzedniej, a praca ma być wykonywana na tym samym stanowisku.

Okresowe badania lekarskie przeprowadza się w zależności od stopnia zagrożenia zdrowia w terminie od jednego roku do czterech lat. Zatrudnieni w warunkach narażenia na substancje i czynniki rakotwórcze lub pyły zwłókniające powinni poddać się badaniom okresowym także po zaprzestaniu pracy w takich warunkach oraz po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek o objęcie takimi badaniami.

W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni spowodowanej chorobą pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.

Koszty badań wstępnych, okresowych i kontrolnych obciążają pracodawcę. Zakład pracy pokrywa też inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej, np. koszty wczesnej diagnostyki zmian chorobowych u podwładnych zagrożonych chorobą zawodową lub koszty monitorowania stanu zdrowia pracowników, którzy wykonują pracę w warunkach przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych.

Źródło: Dziennik Gazeta Prawna, 24 września 2010 r., Łukasz Guza