Komisja ds. Kontroli Państwowej na posiedzeniu 15 grudnia 2016 r. przyjęła informacje Państwowej Inspekcji Pracy: o wynikach kontroli przestrzegania przepisów bhp podczas usuwania wyrobów zawierających azbest oraz o funkcjonowaniu rozwiązań prawnych dotyczących czasu pracy wprowadzonych do Kodeksu pracy w 2013 r.

Zastępca głównego inspektora pracy poinformował posłów, że tylko w mijającym roku w okresie od stycznia do października inspektorzy pracy przeprowadzili kontrole ukierunkowane na problematykę usuwania wyrobów zawierających azbest w 221 zakładach. Jedna piąta spośród nich nie zgłosiła do PIP zamiaru rozpoczęcia prac przy usuwaniu azbestu, jedna trzecia skontrolowanych nie sporządziła bądź niewłaściwie opracowała plan takich prac.

Najczęściej stwierdzaną nieprawidłowością było nieprawidłowe wygrodzenie i oznakowanie terenu prac wymaganym ostrzeżeniem, przy czym niemal co szósty pracodawca zaniechał w ogóle wygrodzenia i oznakowania terenu, na którym wykonywano prace związane z usuwaniem azbestu. U 18 proc. skontrolowanych podmiotów prace prowadzone były w sposób umożliwiający emisję włókien azbestu do środowiska.

Co piąty pracodawca dopuszczał pracowników do pracy w kontakcie z pyłem azbestu bez orzeczeń lekarskich. Niewiele mniejszy procent uchybień dotyczył nieprawidłowego doboru środków ochrony indywidualnej (odzieży ochronnej, środków ochrony układu oddechowego, głowy, twarzy i oczu oraz kończyn górnych) do istniejących zagrożeń na podstawie wyników przeprowadzonej analizy i oceny ryzyka. Niezadowalający poziom przestrzegania wymagań bhp przy usuwaniu azbestu przez znaczną część kontrolowanych przez PIP podmiotów uzasadnia kontynuowanie intensywnych kontroli inspekcji pracy w tym obszarze, wspieranych działaniami informacyjno-edukacyjnymi.

Oceniając funkcjonowanie rozwiązań w zakresie czasu pracy wprowadzonych nowelizacją Kodeksu pracy i ustawy o związkach zawodowych z 12 lipca 2013 r., dyrektor Departamentu Prawnego Głównego Inspektoratu Pracy Halina Tulwin stwierdziła, że regulacje te umożliwiły pracodawcom elastyczne i bardziej efektywne zarządzanie czasem pracy pracowników. Jednak niektóre unormowania nadmiernie skomplikowały tę problematykę.

Przede wszystkim dotyczy to możliwości przedłużenia okresów rozliczeniowych do 12 miesięcy we wszystkich systemach czasu pracy, również w tych, w których dobowy wymiar czasu pracy może być przedłużany do 12, 16 czy 24 godzin. Przepis kodeksu pracy zawiera jedynie ogólne przesłanki wprowadzenia przedłużonego okresu rozliczeniowego czasu pracy, przez co jego stosowanie nie podlega żadnym ograniczeniom. Poważne wątpliwości budzi również kwestia sposobu wyłonienia przedstawicieli pracowników uprawnionych do zawarcia porozumienia w sprawie przedłużenia okresu rozliczeniowego. Przepisy nie określają tego trybu.

Źródło: www.pip.gov.pl, stan z dnia 19 grudnia 2016 r.