CO TO ZA PRAWO?
Nowe wymagania dotyczące opakowań substancji niebezpiecznych zabezpieczonych przed niepożądanym otwarciem przez dzieci

Opakowania substancji lub preparatów bardzo toksycznych, toksycznych lub żrących, oferowane lub sprzedawane konsumentom - zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 29 kwietnia 2010 r. w sprawie rodzajów substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania zaopatruje się w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 83, poz. 544) - muszą być zaopatrzone, niezależnie od pojemności opakowania, w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie.
Opakowanie zabezpieczone przed niepożądanym otwarciem przez dzieci to opakowanie trudne do otwarcia (lub w którym trudny jest dostęp do jego zawartości) przez małe dzieci, lecz niesprawiające trudności osobom dorosłym, przeznaczone do właściwego stosowania zgodnie z wymaganiami załącznika do rozporządzenia. Także opakowania substancji lub preparatów zawierających co najmniej 3% metanolu lub co najmniej 1% dichlorometanu, oferowane lub sprzedawane konsumentom, muszą być zaopatrzone, niezależnie od pojemności opakowania, w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci.

Identycznie, opakowania substancji lub preparatów, oferowane lub sprzedawane konsumentom, zaklasyfikowane i oznakowane jako szkodliwe z przypisanym zwrotem R65 (Działa szkodliwie, może powodować uszkodzenie płuc w przypadku połknięcia), z wyjątkiem substancji lub preparatów wprowadzanych do obrotu w pojemnikach aerozolowych lub w pojemnikach wyposażonych w szczelne urządzenia do wytwarzania aerozolu zaopatruje się, niezależnie od pojemności opakowania, w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci.
Zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci w opakowaniach wielokrotnego zamykania muszą spełniać wymagania określone w normie PN-EN ISO 8317:2006 i z zastrzeżeniem, że wykonywanie badań określonych w normach nie jest obowiązkowe, jeżeli wydaje się oczywiste, że opakowanie jest wystarczająco bezpieczne dla dzieci, ponieważ otwarcie opakowania nie jest możliwe bez użycia narzędzi. We wszystkich innych przypadkach oraz jeżeli istnieją obawy, że opakowanie substancji niebezpiecznej lub preparatu niebezpiecznego, dla którego wymagane jest zamknięcie utrudniające ich otwarcie przez dzieci, nie jest wystarczająco bezpieczne dla dzieci, właściwe organy nadzoru mogą wymagać od osoby odpowiedzialnej za wprowadzanie produktu do obrotu okazania im świadectwa wydanego przez jednostkę uprawnioną, spełniającą wymagania norm serii EN 45 011 lub równoważnych.
W opakowaniach bez zamknięć wielokrotnego zamykania, zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci muszą spełniać wymagania określone w załączniku do ww. rozporządzenia lub w normie PN-EN 862 ze zmianami lub w normie równoważnej. Zgodność z wymaganiami lub normami może być potwierdzona wyłącznie przez wspomniane jednostki organizacyjne. Wymagania uważa się za spełnione, jeżeli z grupy 200 dzieci biorących udział w badaniach:
1)co najmniej 85% dzieci z grupy badawczej nie będzie w stanie otworzyć opakowania w ciągu 3 minut bez pokazu;
2)co najmniej 80% dzieci z grupy badawczej nie będzie w stanie otworzyć opakowania w ciągu 6 minut (3 minuty bez pokazu i 3 minuty po pokazie).

Grupa badawcza składa się z 200 dzieci w wieku 42-51 miesięcy życia. W grupie należy uwzględnić proporcjonalny podział ze względu na wiek oraz płeć. Dzieci nie powinny brać uprzednio udziału w więcej niż jednym podobnym badaniu i to przeprowadzonym z użyciem opakowania innego typu i o innej konstrukcji. Jeżeli dziecko bierze udział w więcej niż jednym badaniu, przerwa między badaniami musi wynosić co najmniej cztery tygodnie. Badanie odbywa się w miejscu, które jest dobrze znane dzieciom lub w miejscu przeznaczonym do wypoczynku, np. w przedszkolu, ale z dala od dzieci niebiorących udziału w badaniu i wszelkich czynników zewnętrznych rozpraszających uwagę. Serii badań nie przeprowadza się w jednym miejscu i w jednym czasie.
Opakowania substancji lub preparatów szkodliwych, skrajnie łatwopalnych lub wysoce łatwopalnych, oferowane lub sprzedawane konsumentom, powinny być zaopatrzone, niezależnie od pojemności opakowania, w wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie. Wymóg ten nie dotyczy pojemników aerozolowych zawierających substancje lub preparaty zaklasyfikowane wyłącznie jako skrajnie łatwopalne lub wysoce łatwopalne. Wyczuwalne dotykiem ostrzeżenia o niebezpieczeństwie muszą spełniać wymagania określone w normie PN-EN ISO 11683:1999 ze zmianami lub w normie równoważnej.
Przepisy rozporządzenia stosuje się - w odniesieniu do substancji - do dnia 1 grudnia 2010 r., a w odniesieniu do preparatów - do dnia 1 czerwca 2015 r. Do opakowań substancji bardzo toksycznych, toksycznych lub żrących i szkodliwych oraz skrajnie łatwopalnych lub wysoce łatwopalnych wprowadzonych do obrotu przed dniem 1 grudnia 2010 r. stosuje się przepisy ww. rozporządzenia do dnia 1 grudnia 2012 r. Natomiast do opakowań powyższych preparatów, wprowadzonych do obrotu przed dniem 1 czerwca 2015 r., przepisy niniejszego rozporządzenia są obowiązujące do dnia 1 czerwca 2017 r.
Omawiana regulacja zastąpiła rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 kwietnia 2004 r. w substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania zaopatruje się w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 128, poz. 1348), które utraciło moc z dniem 25 lutego 2010 r.