Najważniejsze zmiany dotyczą:
- określenia maksymalnego okresu oczekiwania na nabycie prawa do przystąpienia do dodatkowego programu emerytalnego;
- rozszerzenia obowiązków informacyjnych pracodawców prowadzących pracownicze programy emerytalne względem ich członków;
- przekazywania informacji przez zarządzających pracowniczymi programami emerytalnymi pracodawcom prowadzącym takie programy.
Obecnie strony mają swobodę w określaniu okresu oczekiwania na nabycie prawa do przystąpienia do dodatkowego programu emerytalnego. Po zmianach umowa zakładowa nie będzie mogła przewidywać okresu oczekiwania dłuższego niż 3 lata.
Czytaj też: Nie każdy PPE zwolni z obowiązku tworzenia PPK >>
Nowelizacja wprowadzi też dwa nowe obowiązki informacyjne pracodawców względem uczestników programu, byłych pracowników oraz osób uprawnionych do otrzymania środków zgromadzonych przez uczestnika programu w przypadku jego śmierci.
Ponadto zobowiązano zarządzających pracowniczymi programami emerytalnymi do niezwłocznego przekazywania pracodawcom prowadzącym program – na ich wniosek – informacji dotyczących wartości środków zgromadzonych na rachunku pracownika (aktywnego uczestnika) lub byłego pracownika. Pracodawcy nie zawsze są bowiem w posiadaniu wymaganego przepisami kompletu informacji.
Czytaj też: PPE, PPK, a może coś jeszcze? Pracodawcy stoją przed wyborem >>
Na organ nadzoru nałożono obowiązek dokonania – do 31 stycznia 2019 r. – zmian w rejestrze pracowniczych programów emerytalnych, w odniesieniu do pracodawców, którzy nie dopełnili obowiązku poinformowania o dostosowaniu umów zakładowych do brzmienia projektowanej ustawy.
Nowe przepisy zaczną obowiązywać z dniem następującym po dacie ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
W trakcie drugiego czytania do projektu nowelizacji nie zgłoszono żadnych poprawek. Trzecie czytanie odbędzie się w bloku głosowań bieżącego posiedzenia Sejmu.
[-OFERTA_HTML-]