Według § 9 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 25 kwietnia 2014 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących prowadzenia ruchu zakładów górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (Dz. U. poz. 812) – dalej r.w.r.z.g. przed rozpoczęciem prac, odrębnie dla każdego zakładu górniczego otworowego, przedsiębiorca sporządza dokument bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników, którego zawartość określa załącznik do r.w.r.z.g. Dokument ten powinien być dostępny w zakładzie górniczym otworowym, wydzielonym jego oddziale lub w jednostce terenowej oraz aktualizowany. Zadaniem kierownika ruchu zakładu górniczego jest zapoznanie pracowników z dokumentem bezpieczeństwa lub z odpowiednią jego częścią. Okoliczność tę pracownik potwierdza na piśmie.
Według § 10 r.w.r.z.g. bieżącą kontrolę ruchu zakładu i stanu bezpieczeństwa pracy powierza się służbie dyspozytorskiej ruchu, której organizację i obsadę ustala kierownik ruchu zakładu. Co więcej, przedsiębiorca nie rzadziej niż raz na 12 miesięcy dokonuje przeglądu działań podjętych w celu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników oraz projektuje, buduje, wyposaża, oddaje do użytku, obsługuje i utrzymuje miejsca pracy, w sposób zapewniający bezpieczeństwo pracowników.
Zgodnie z § 21 r.w.r.z.g. stanowiska wydobywcze, wyposażone w instalacje bez stałej obsługi oraz obiekty, urządzenia i instalacje związane z ruchem zakładu górniczego stwarzające zagrożenie, w szczególności dla bezpieczeństwa powszechnego, zabezpiecza się przed dostępem osób nieupoważnionych poprzez ich odpowiednie ogrodzenie. Stanowiska pracy, na których mogą występować substancje klasyfikowane jako szkodliwe dla zdrowia i życia ludzkiego lub substancje mogące spowodować zagrożenie pożarowe lub zagrożenie wybuchem oraz miejsca, w których substancje te zbierają się lub mogą się zbierać w powietrzu, oznakowuje się i wyposaża odpowiednio w środki zapobiegawcze, ochronne oraz w środki do udzielania pierwszej pomocy.
Pracowników zatrudnionych przy wykonywaniu otworów wiertniczych szkoli się w zakresie szkodliwego oddziaływania gazów toksycznych, wybuchowych i duszących, metod ich wykrywania, ewakuacji, ochrony przed ich szkodliwym działaniem oraz udzielania pierwszej pomocy.
W zakładzie, w którym istnieje zagrożenie występowania w otaczającej atmosferze gazów i par szkodliwych dla zdrowia lub atmosfery z zawartością tlenu niższą niż 19% objętości, znajduje się izolujący sprzęt ochrony układu oddechowego oraz sprzęt reanimacyjny, który jest odpowiednio przechowywany oraz konserwowany. Pracowników, którzy będą używać izolującego sprzętu ochrony układu oddechowego, szkoli się uprzednio w tym zakresie.
W myśl § 33 r.w.r.z.g. prace spawalnicze wykonuje się zgodnie z instrukcją zatwierdzoną przez kierownika ruchu zakładu. Przy wykonywaniu prac spawalniczych przy zbiornikach odłącza się je od instalacji za pomocą zasuw i zaślepek stalowych. Po odłączeniu wyparowuje się je lub wypełnia gazem obojętnym, przewietrza, oczyszcza i osusza.
Omawiane rozporządzenie zacznie obowiązywać dnia 8 lipca br.W zakresie swojej regulacji wdraża ono postanowienia dyrektywy Rady nr 92/91/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. dotyczącej minimalnych wymagań mających na celu poprawę warunków bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (Dz. Urz. WE L 348 z 28.11.1992, s. 9 z późn. zm.).

Więcej na ten temat w Serwisie BHP.