Wstrzymanie podwyższania wieku emerytalnego mężczyzn i utrzymanie go na poziomie 66 lat, kontynuowanie podnoszenia wieku emerytalnego kobiet do 66 lat i umożliwienie wcześniejszego przejścia na emeryturę osobom mającym staż pracy co najmniej 40 lat, w wieku 62 lat, pod warunkiem zgromadzenia kapitału zapewniającego świadczenie w wysokości co najmniej 130 proc. minimalnej emerytury - proponuje Konfederacja Lewiatan.

Lewiatan nie popiera stanowiska rekomendowanego przez Zespół ds. ubezpieczeń społecznych Rady Dialogu Społecznego zakładającego zatrzymanie zmian i procesu podnoszenia wieku emerytalnego. - Nie aprobujemy proponowanego w tym stanowisku wieku 61 lat jako wieku emerytalnego dla kobiet oraz 66 lat dla mężczyzn oraz dodatkowego przyznania prawa do emerytury w przypadku kobiet po osiągnięciu 35 lat okresów składkowych, a w przypadku mężczyzn po osiągnięciu 40 lat okresów składkowych - mówi Jeremi Mordasewicz, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan.

Lewiatan jest przekonany, że dla Polek i Polaków najlepszym rozwiązaniem, które pozwoli w przyszłości uzyskiwać emerytury, które pozwolą na godne życie, a jednocześnie nie obciąży przyszłych pokoleń, jest utrzymanie zmian wprowadzonych w 2013 r. i doprowadzenie w długim procesie (wzrost wieku emerytalnego o 1 miesiąc co kwartał) do 67 lat zarówno dla mężczyzn, jak i dla kobiet.

Jednak biorąc pod uwagę stanowisko związków zawodowych, jak i części organizacji reprezentujących pracodawców, a przede wszystkim statystyczną długość życia oraz długość życia w zdrowiu, uznając konieczność kontynuowania stopniowego podwyższania ustawowego wieku emerytalnego, Konfederacja Lewiatan proponuje kompromisowe rozwiązanie polegające na:

• wstrzymaniu podwyższania wieku emerytalnego mężczyzn i utrzymaniu go na obecnie osiągniętym poziomie 66 lat, • kontynuowaniu stopniowego podnoszenia wieku emerytalnego kobiet, aż do osiągnięcia wieku emerytalnego takiego samego jak dla mężczyzn, tj. 66 lat,• umożliwieniu wcześniejszego przejścia na emeryturę osobom mającym staż pracy co najmniej 40 lat, w wieku 62 lat, pod warunkiem zgromadzenia kapitału zapewniającego świadczenie w wysokości co najmniej 130% minimalnej emerytury.

Aby uzyskiwać wyższą emeryturę kobiety powinny pracować dłużejUstawowy wiek emerytalny mężczyzn w Polsce jest zbliżony do średniej europejskiej. 60-letni mężczyzna ma przed sobą średnio 19 lat życia, natomiast 65-letni mężczyzna ma przed sobą średnio 15 lat życia, w tym jeszcze 7 lat życia w zdrowiu. Tymczasem ustawowy wiek emerytalny kobiet w Polsce jest najniższy w Europie. Nie jest to uzasadnione względami zdrowotnymi. 60-letnia kobieta ma przed sobą średnio 24 lata życia. 65-letnia kobieta ma przed sobą średnio 20 lat życia, w tym 8 lat życia w zdrowiu.

Do tego, co 5 lat życie Polaków wydłuża się średnio o rok. Zgodnie z obecną regulacją wiek emerytalny kobiet jest podwyższany co kwartał o 1 miesiąc i ma osiągnąć 66 lat dopiero za 20 lat. Oznacza to, że prędkość podwyższania wieku emerytalnego kobiet tylko nieznacznie przekracza prędkość wydłużania się życia.

O ile więc w przypadku kobiet konieczne jest utrzymanie obecnego tempa podwyższania wieku emerytalnego, o tyle w przypadku mężczyzn, biorąc pod uwagę aktualną długość ich życia, w tym życia w zdrowiu, można zgodzić się na powstrzymanie dalszego podwyższania wieku emerytalnego, do momentu, kiedy wiek emerytalny kobiet zostanie zrównany z wiekiem emerytalnym mężczyzn.

Równolegle należy prowadzić działania na rzecz wydłużenia życia w zdrowiu zarówno kobiet jak i mężczyzn oraz rozwijać instytucje opieki nad dziećmi i osobami zależnymi, aby ułatwić - szczególnie kobietom - godzenie obowiązków zawodowych i rodzinnych. Zmniejszenie dopłat do świadczeń i zasiłków dla emerytów, w wyniku podwyższania wieku emerytalnego, pozwoli sfinansować powyższe działania na rzecz aktywizacji zawodowej.

Niższy wiek emerytalny oznacza niższe i w większym stopniu dotowane przez podatników emerytury.Brak zrównania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn powoduje znaczne i pogłębiające się zróżnicowanie wysokości emerytur kobiet i mężczyzn oraz konieczność znaczącego dofinansowania funduszu ubezpieczeń społecznych z bieżących składek i podatków.

Wysokość emerytury zależy od wielkości zgromadzonych składek i oczekiwanego czasu trwania życia i pobierania emerytury. Kobiety krócej gromadzą składki a dłużej pobierają emeryturę, więc relacja emerytury do wcześniej otrzymywanego wynagrodzenia jest mniej korzystna. Jeżeli powstrzymamy stopniowe podwyższanie wieku emerytalnego kobiet, wiele z nich nie wypracuje nawet minimalnego świadczenia, co pociągnie za sobą konieczność ich dofinansowania z kieszeni podatników.

Prognozowana przeciętna emerytura kobiety przyznana w 2040 roku wyniesie 2,7 tys. zł w przypadku kontynuowania stopniowego podwyższania wieku emerytalnego, a 1,5 tysiąca w przypadku powrotu do wieku emerytalnego kobiet - 60 lat. Kwoty są zdyskontowane inflacją, aby można je było porównać z obecnymi świadczeniami.

Uwzględnienie stażu pracyPowstrzymanie stopniowego podwyższania wieku emerytalnego - szczególnie kobiet - w miarę wydłużania się życia świadczyłoby o krótkowzroczności i braku poczucia odpowiedzialności, przeczyłoby także jednemu z głównych założeń Planu Odpowiedzialnego Rozwoju dotyczącego solidarności pokoleń.

Jest jednak możliwe uwzględnienie w ubezpieczeniach emerytalnych sytuacji osób mających bardzo długi staż pracy. Nie zwiększy to udziału emerytów w społeczeństwie i nie pogłębi deficytu funduszu emerytalnego w takim stopniu jak powstrzymanie stopniowego podwyższania powszechnego wieku emerytalnego, a jednocześnie pozwoli na wcześniejsze skorzystanie z emerytury osobom o bardzo długim stażu pracy.

Dlatego Konfederacja Lewiatan zgadza się na uwzględnienie w systemie emerytalnym 40-letniego stażu pracy, pod warunkiem osiągnięcia wieku 62 lat oraz zgromadzenia na indywidualnym koncie kapitału zapewniającego świadczenie w wysokości co najmniej 130% minimalnej emerytury.

W miarę wydłużania się życia musimy dłużej pracowaćWydłużenie wieku emerytalnego nie jest jedynym środkiem, który ma służyć stabilizacji systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce. Dla zapewnienia zrównoważonego rozwoju i stabilności potrzebne jest zwiększenie dzietności, ograniczenie nierejestrowanego zatrudnienia czy likwidacja emerytalnych przywilejów. Ale w sytuacji systematycznego wydłużania się życia, stopniowe podwyższanie wieku emerytalnego jest niezbędne. W przeciwnym razie albo skazujemy się na bardzo niskie - bo długo pobierane - emerytury, albo zwiększamy podatkowe obciążenia kolejnych pokoleń.

Powstrzymanie stopniowego podwyższania wieku emerytalnego, w miarę wydłużania się życia, spowoduje zmniejszenie liczby osób pracujących i zwiększenie liczby emerytów. Rezultatem będzie spowolnienie wzrostu gospodarczego, nasilenie emigracji, obniżenie emerytur i zwiększenie opodatkowania osób pracujących.

Źródło: konfederacjalewiatan.pl, stan z dnia 2 maja 2016 r.