Firma osoby fizycznej zostanie wniesiona aportem do spółki z o.o. z dniem 1 czerwca. Zatrudnieni pracownicy zostaną zwolnieni za porozumieniem stron z dniem 31 maja i zatrudnieni w spółce od 1 czerwca.
W jaki sposób należy postąpić z pracownicą przebywającą na urlopie macierzyńskim, który kończy się 20 czerwca?
W związku z przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę nie jest konieczne rozwiązywanie starych i nawiązywanie nowych umów. Pracownica zatrudniona przez osobę fizyczną i obecnie przebywająca na urlopie macierzyńskim tak jak pozostali pracownicy w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa jako aportu do spółki, z tą chwilą stanie się pracownicą spółki z o.o.
Zgodnie z art. 231 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm) - dalej k.p., w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Nie są zatem wymagane żadne dodatkowe czynności poza wymienionymi wyraźnie przez ustawodawcę, gdyż przejście pracowników do nowego zakładu pracy odbywa się automatycznie. Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie. W terminie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, pracownik może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Ustawodawca zaznaczył, że przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy.
W wyroku dnia 3 kwietnia 2007 r. (II PK 245/06, LEX nr 317807) Sąd Najwyższy stwierdził, że "z bezwzględnie obowiązującego charakteru art. 231 § 1 k.p. wynika, że skutek przejścia części zakładu pracy, polegający na zmianie pracodawcy, następuje z mocy prawa (automatycznie), a nie w następstwie uzgodnień między zainteresowanymi pracodawcami. Uzgodnienia te nie mogą wyłączyć lub zmienić wskazanego skutku przejścia zakładu pracy lub jego części." Z kolei w wyroku z dnia 17 grudnia 2001 r., (I PKN 747/00, OSNP 2003, nr 24, poz. 590), Sąd Najwyższy przyjął, że "wniesienie przez gminę jako aportu części mienia komunalnego stanowiącego podstawę funkcjonowania gminnego przedsiębiorstwa energetyki cieplnej, poddanego następnie postępowaniu upadłościowemu, do powołanej przez nią jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, może być kwalifikowane jako przejście zakładu pracy na innego pracodawcę (art. 231 § 1 k.p.)."
Wniesienie części zakładu pracy na innego pracodawcę w formie aportu stanowi realizację dyspozycji art. 231 k.p. (U. Jelińska, Wpływ przekształceń po stronie pracodawcy na treść stosunku pracy przejętych pracowników, Sł. Prac. 2000, nr 7, poz. 20).
W jaki sposób należy postąpić z pracownicą przebywającą na urlopie macierzyńskim, który kończy się 20 czerwca?
W związku z przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę nie jest konieczne rozwiązywanie starych i nawiązywanie nowych umów. Pracownica zatrudniona przez osobę fizyczną i obecnie przebywająca na urlopie macierzyńskim tak jak pozostali pracownicy w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa jako aportu do spółki, z tą chwilą stanie się pracownicą spółki z o.o.
Zgodnie z art. 231 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm) - dalej k.p., w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Nie są zatem wymagane żadne dodatkowe czynności poza wymienionymi wyraźnie przez ustawodawcę, gdyż przejście pracowników do nowego zakładu pracy odbywa się automatycznie. Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie. W terminie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, pracownik może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Ustawodawca zaznaczył, że przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy.
W wyroku dnia 3 kwietnia 2007 r. (II PK 245/06, LEX nr 317807) Sąd Najwyższy stwierdził, że "z bezwzględnie obowiązującego charakteru art. 231 § 1 k.p. wynika, że skutek przejścia części zakładu pracy, polegający na zmianie pracodawcy, następuje z mocy prawa (automatycznie), a nie w następstwie uzgodnień między zainteresowanymi pracodawcami. Uzgodnienia te nie mogą wyłączyć lub zmienić wskazanego skutku przejścia zakładu pracy lub jego części." Z kolei w wyroku z dnia 17 grudnia 2001 r., (I PKN 747/00, OSNP 2003, nr 24, poz. 590), Sąd Najwyższy przyjął, że "wniesienie przez gminę jako aportu części mienia komunalnego stanowiącego podstawę funkcjonowania gminnego przedsiębiorstwa energetyki cieplnej, poddanego następnie postępowaniu upadłościowemu, do powołanej przez nią jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, może być kwalifikowane jako przejście zakładu pracy na innego pracodawcę (art. 231 § 1 k.p.)."
Wniesienie części zakładu pracy na innego pracodawcę w formie aportu stanowi realizację dyspozycji art. 231 k.p. (U. Jelińska, Wpływ przekształceń po stronie pracodawcy na treść stosunku pracy przejętych pracowników, Sł. Prac. 2000, nr 7, poz. 20).