Pracownik podejmując pracę po raz pierwszy uzyskuje w danym roku kalendarzowym prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego temu pracownikowi po przepracowaniu roku. W chwili zatrudnienia pracownik ten nie ma prawa do urlopu wypoczynkowego. Więcej piszemy o tym w Legal Alert

Przykład: Po dwóch tygodniach od zatrudnienia pracownika, który  nigdzie wcześniej nie pracował złożył wniosek o 2 dni urlopu na żądanie.

Urlop na żądanie nie jest urlopem odrębnym – wchodzi w zakres urlopu wypoczynkowego, jest szczególnie traktowany jedynie w zakresie samej możliwości domagania się przez pracownika udzielenia wypoczynku. Jeżeli jest to osoba w pierwszym roku pracy zawodowej, która nabywa prawo do urlopu dopiero po przepracowaniu miesiąca to we wskazanym terminie nie ma prawa do urlopu wypoczynkowego, w tym urlopu na żądanie.

Czytaj również: Urlop wypoczynkowy to 20 albo 26 dni, w zależności od stażu pracy>>
Sprawdź w LEX: Obliczanie okresu zatrudnienia pracownika - rozpoczęcie pracy w innym dniu niż pierwszy dzień miesiąca >>>

Pracownik podejmujący pierwszą pracę

Urlop nabywany po miesiącu pracy dotyczy tych pracowników, dla których dany rok kalendarzowy jest pierwszym w życiu rokiem kalendarzowym pracy w oparciu o stosunek pracy.

Ważne! Podjęcie pracy po raz pierwszy dotyczy ogólnej kariery zawodowej pracownika, a nie zatrudnienia po raz pierwszy u danego pracodawcy czy przy danym rodzaju pracy.

Przykład: Zatrudniliśmy ponad 50-letnią osobę, która nie przedstawiła żadnego świadectwa pracy. Jest to  wysokiej klasy specjalista, który do tej pory prowadził własną działalność gospodarczą, nigdy nie pracował na podstawie umowy o pracę.

Niezależnie od doświadczenia merytorycznego danej osoby, jej wieku długoletniego funkcjonowania zarobkowego jest to osoba po raz pierwszy podejmująca pracę i w związku z tym urlop nabywany jest w oparciu o regulację art. 153 k.p.

Ta wyjątkowa regulacja obejmuje jedynie ten rok kalendarzowy, w którym po raz pierwszy podjęte zostało przez daną osobę zatrudnienie pracownicze. Nie można w ten sposób rozliczać urlopu „przez pierwszy rok pracy”, a w „pierwszym roku kalendarzowym”. Od początku kolejnego roku pracownik nabywa urlop na zasadach ogólnych.

WZORY DOKUMENTÓW:

 

Przykład: Pracownik podjął od lipca, po ukończeniu studiów pierwszą pracę na podstawie umowy o pracę. Z dniem 1 stycznia kolejnego roku – o ile oczywiście pozostawać będzie w zatrudnieniu – nabywa prawo do urlopu na zwykłych zasadach, tj. pełnego 20 dniowego lub w wymiarze proporcjonalnie ustalonym od 20-dniowego wymiaru rocznego, jeżeli umowa nie będzie obejmowała całego rozpoczynającego się roku.

Przykład: Absolwent studiów przedstawił świadectwo pracy sprzed 6 lat wskazujące na miesięczny okres zatrudnienia i rozwiązanie stosunku pracy w trybie dyscyplinarnym. Czy traktujemy tę osobę jako osobę zatrudnioną po raz pierwszy w kontekście naliczania urlopu wypoczynkowego?

Nie, skoro osoba ta ma w swojej historii zatrudnienie w innym roku kalendarzowym niż obecny to nie jest „podejmującym pracę po raz pierwszy”. Ani upływ czasu, ani długość zatrudnienia, ani tryb jego zakończenia nie mają w tym zakresie znaczenia.

Zmiana pracodawcy w trakcie pierwszego roku pracy nie zmienia rozliczeń urlopowych. Do końca roku kalendarzowego, w którym pracownik podjął swoją pierwszą pracę urlop nabywany jest w oparciu o art. 153 par. 1 k.p.

Więcej w LEX:

 

Sprawdź również książkę: Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych >>


Upływ miesiąca

Z dniem zatrudnienia nie ma urlopu, dopiero następuje jego „wypracowanie” (z zastrzeżeniem, że nie tyle chodzi o miesiąc świadczenia pracy, co pozostawania w zatrudnieniu – okres np. choroby nie podlega wyłączeniom).